Sabri Esat Siyavuşgil 1957 yılında Refik Erduran'ın ilk oyununun temsilini izledikten sonra Yeni Sabah gazetesinde "Galiba bir oyun yazarı kazandık" diye umut belirtmişti. Cemal Süreya ise 19 Şubat 1967 günkü Haber gazetesinde "Büyük bir kıpırdama içindeyiz," diyordu. "Az gelişmiş ülkeler Batı'dan ilk rövanşlarını edebiyatla alacaklar. Birkaç ad sayayım. Şiirde: Turgut Uyar, Edip Cansever, Sezai Karakoç, Ülkü Tamer. Hikayede: Vüs'at O. Bener, Bilge Karasu, Nezihe Meriç, Muzaffer Buyrukçu, Leyla Erbil, R. To

"Bugünün dünyasında en tehlikeli madde kitle imha silahları deği, testosteron denilen erkeklik hormonudur." Birçok ülkede hızla geçen yaşamı boyunca Refik Erduran hep uçlarda yaşadı: Zengin çocuğu, züğürt kalem emekçisi, şirket yöneticisi, yasadışı militan, mazbut aile babası, uçarı hovarda oldu. Gazetecilik ve yazarlık yaptı. Üniversitelerde dersler verdi. Denizcilik, havacılık, avcılık ve karate sporlarıyla ilgilendi. Savaşlara katılıp barışı savundu. Ancak Refik Erduran yazgısını iki temel tutkunun biçi

Refik Erduran`dan bir olay roman ve bir gerçekçi teşhis daha: "Baskılara başkaldırmak gerektiğini biliyor, ama hiç kaldıramıyoruz başımızı. Maganda ağırlığının arttığını görüp söyleniyor ve gitgide magandalaşıyoruz. Erkeklerimiz mutsuz, çünkü kadınlarımız daha da mutsuz." Domuz`un yazarının bir slogan önerisi var. "Toplum Kadınlaşmalı" Erkek ruhu hadım mı edilecek? Hayır, Tam tersine... Herkesi mutlu edecek yanıtlar üreten muzip bir genç kadının serüvenini gülümseyerek okuyacaksınız. Neşe`nin Şarkıları