Cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ü sonsuzluğa uğurlayışımızın 73'üncü yılındayız. Aradan geçen sürede Cumhuriyet ve laiklik karşıtlarının sürekli çabaları ne yazık ki kafalarda çeşitli soruların doğmasına yol açtı. Özellikle laiklik karşıtlarının küçümseme, zaman zaman da hakarete varan yalanlarla sürdürmeye çalıştıkları çarpıtma girişimleri, Atatürk'ün Türk Devrimi ve tam bağımsızlık amacına dayalı kararlılığının ve uluslararası saygınlığının bir kez daha belgelenmesini gerekli kılıyor. Bu

MEDYA VE DEMOKRASİ MASALLARI İfade özgürlüğü ve bilgilenme hakkının kullanılması uzun yıllardır çeşitli engeller ve olası tehlikeler yüzünden tam anlamıyla gerçekleştirilememiştir. Ne zaman gerçekleşeceğini söylemek de içinde bulunduğumuz ortamı dikkate alınca gittikçe zorlaşıyor, çünkü çok seslilikten dem vuranlar tek sesliliğe gidişin tanıtamtannı çalmaktan hoşlanıyor. Aynı sakıncalar demokrasi ve çok partili politika için de geçerli. "Temsilde adalet" ilkesinin yok sayılması ve kendi partilerini bile

'Siyasal görüşleri dinsel simgelerle yansıtmanın en etkili yolu olarak seçilen türban (ki bilerek yanlış kullanılan adlardan biri oldu, doğrusu sıkmabaş demek gerekiyordu) aylardan beri şeriatçıların gündeminden düşmüyor' demişti Orhan Erinç 1998 yılında. Gündem maddesi olarak aradan aylar değil yıllar geçti. Gelinen noktada dinsel bir kural olduğu bile tartışılan 'sıkmabaş' ı parmak çoğunluğuna dayanarak anayasanın çok sayıda maddesine karşın yasalaştırmaya çalışır oldular.

Cunhuriyet gazetesi köşe yazarı Orhan Erinç, günümüz medyasının yasalar ve toplum karşısındaki konumunu "içerden bir bakış" la ele alıyor. Medyanın tüm engellere karşın bir işlevi olduğunu vurgulayan Erinç, demokrasinin tüm kurallarıyla kökleşmesi için siyasal çabaların yanı sıra toplumsal bilinçlenmenin önemine de dikkat çekiyor.