Ve Nemrud, Mezopotamya topraklarlarında yeniden hayat bulup, bütün insanlığa tanrılığını ispat etmek için yedi bin yıllık uykusundan uyanmıştı. Patlayan bombalar ve savaş uçaklarının gölgesinde hafızası yok edilen insanlık, Büyük Nemrud'un tanrılık iddiasına, Hazreti İbrahim gibi ateşe atılma pahasına karşı çıkıyordu, hem de Fırat ve Dicle arasında. Her şey bitti, denen bir zamanda, asırlardır kurulan ve yazılan büyük oyunu bozacaktı Son Sümer. Ve Türk'ün gücünü bir kez daha gösterecekti, hiçbir zaman kaybe

Aşk; kuş sesi, rüzgâr nefesinde tek olanı anmaktır Aşk; Tayf sokağında taşlanmak, Hıra Dağı'nda yanmaktır Aşk, kapalı gözle çamura derya niyetine dalmaktır Aşk, önündeki bütün yollardan tek olana varmaktır Aşkın yaşanması mümkün mü ölümü göze almadan Ve âşık olmak mümkün mü kızgın ateşlerde yanmadan Bir Âdem olabilmek mümkün mü cennetten ayrılmadan Ve yüklenebilmek mümkün mü emaneti aşk olmadan İbrahim olabilmek mümkün mü ateşe atılmadan Ve sağ çıkabilmek mümkün mü ateşlerden aşk olmadan Erol Kılıç aşk

Güz gelince sararan yaprak dalına nasıl veda eder? Hangi dua, çölde kurumuş toprakla yağmurun vuslatı olabilir? Karanlık, zifiriye bezense bile Güneş'e gelme diyebilir mi? Uzaklık uzamışsa günden evvel, şimdi söyle menzil kimin elinde? Takat çekilmişse dizden, istek kimin dilinde? Henüz takvim yapraklarına bir anlam veremezken, mavi gökyüzünden usul usul sokuldun yüreğime... O an yüreğim, gözlerin atar oldu. Sıkı tuttum sana dair düşlerimi kimseler bölmesin diye... Adını fısıldadım küçük harflerle, yüreğe k

Bekle beni yağmurun ince yağdığı yerde Açınca güller içimde acıyı damıtır Kuşlar sevda ilinde düğüne yol sürende Hak kuşanırsan ne gam ne keder kalır serde

Yıllar önce avuçlarının arasından kum gibi akıp aşkına, ne pahasına olursa olsun kavuşmak için, doğ deneylere adadı bedenini, Spiritüalizm,okül astral seyahat derken... Aşk ile Yeksan olmalıydı; î misali çöllere düşmeden, Ferhat gibi dağları delmeden. $ vuşma özlemiyle yanıp tutuşan ruhunu hiçliğe adan ki, varlıkta vücut bulsun. Zihninin ücrasında kaybolurken "Deliriyorum" derd kendi kendine. Ne yapsaydı da bugünü yok sayıp; zam ramının ya altından ya da üstünden, kırlangıç misali teğ geçip, geçmişe uzansay