Hz. Peygamber'in yıldızlara benzettiği sahabenin birer birer dünyadan göçmesinden sonra Arap Yarımadası'nın dışına taşan İslam'a felsefi akımlar ve batıl inançlar sirayet etmeye ve böylece Devr-i Saadet'teki berrak inançlar bulanmaya ve insanların zihninde soru işaretleri oluşmaya başlamıştır. İslam adına hareket ettikleri halde islami özden uzaklaşan âlimlerin yeni sorulara verdiği cevaplar İslam akaidini net bir şekilde ortaya koymak yerine oldukça karmaşık bir mecraya sürüklemiş ve Hz. Peygamber'in zuhur

İmâm-ı Rabbânî'nin seçkin sahabe olan Ehl-i Beyt sevgisindeki ölçüyü Ehl-i sünnet kimliğine iliştirdiği görülmüştür. Ona göre her insan, Hz. Peygamber sevgisinin bir uzantısı olarak sevilmelidir. Onun işaret ettiği zatlar, onun tavsiye ettiği şekilde sevilirse fayda, yoksa zarar verir. Hıristiyanlar Hz. İsa'yı sevmekten fayda değil, zarar görmüşlerdir. Çünkü onlar Hz. İsa'yı Allah için değil, Allah olarak sevmek gibi bir ölçüsüzlüğe düşmüşlerdir. Şia da Ehl-i beyti sevmekten değil, onları Hz. Peygamber'in y