Zeki Bulduk "atları" alıp bir yolculuğa çıkıyor ve çıkarıyor. Taşrada doğanlar, taşrada kalanlar, oradan ayrılıp kendine yeni bir hayat kuranlar, oradan ayrılamayanlar, oradan çıkıp üniversite okuyan gençler ve katıldıkları eylemler, yaşadıkları aşklar, analarının kuzusu çocuklar, çocukluğun hüzünlü fakat güzel hatıraları arasında bizleri dolaştırıyor. Bozkırın öykülerini bozkırın sesleriyle, Neşet Ertaş'ın ve Mahzuni'nin türküleriyle birlikte anlatan Bulduk; bu toprakların hüzünle ve acıyla yoğrulmuş hikây

Zeki Bulduk'un kaleminden iki dünya arasını dolduran bir hikâye: Yusuf ile Züleyha. Binlerce yıllık Yusuf ile Züleyha öyküsünü yeniden anlatıyor Zeki Bulduk. Züleyha'nın Yusuf'a olan aşkı, ona ulaşmak için geçtiği mertebeler, çektiği acılar ve uğradığı haksızlıklar Zeki Bulduk'un kaleminde yeni bir hüviyet kazanıyor. Geleneksel hikâyeyi kendine has üslubuyla anlatan Bulduk farklı metinlere, hikâyelere ve kahramanlara referans verirken, farklı anlatım türlerini deneyerek anlatısını zenginleştiriyor. ?Sen k

Bir deli sadece, yalnızca, asla, bizatihi deli değil; bir şehrin hafızasıdır. İnsanlığımızın vicdanıdır. Merhamet adlı bir delikli çalgıdır. Ney gibi!.. Bir deli öldüğünde bize ses veren delikler bir bir kapanır, ahenk yok olur Acımasız bir dünyanın vicdan ışıkları olan bu güzel insanlardan, aklı başında olanlardan öğrendiklerimizden daha çok şey öğreniriz. Çünkü, o kadar gerçekçi ve yalındırlar ki gördüklerini söylemezlerse dilleri çürür. Yalandır yaşadığınız yalan diye haykırırlar yüzümüze. Yoktur şu

Sen hiç bir insana sığındın mı? Hani Lili isminden başka, ne bileyim Lenin isminden başka, görmediğin bir insnaın ismine sığınacak kadar çaresiz hissettin mi kendini? Dur, sana anlatayım insan neden yüzünü görmediği bir insanın yüzünü görmediği bir insanın ismine sığınır.