“İnsanın kalbi kimdeyse evi de oradadır.” Bahar geldi ve çiçekler kalplerini sarıp sarmaladı. Önce bakışlar, sonra tebessümlerle adımlar atıldı. Sıcak bir kışı geride bırakan güzel ruhlar şimdi güneşin ışığında yanmaya hazırdı. Mislina ve Akif Selim’in kalbi birbirinin dengiydi ve her kalp dengine koşardı. Mislina şairdi, Akif Selim ise şiir. Fakat ikisi de okudu, ikisi de yazdı çünkü birbiri için atan kalpler bir gün muhakkak bir kitabın aynı cümlesinde nefes alırdı. Sevgileri her geçen gün derinleşirken k
“İnsanın kalbi kimdeyse evi de oradadır.” Bahar geldi ve çiçekler kalplerini sarıp sarmaladı. Önce bakışlar, sonra tebessümlerle adımlar atıldı. Sıcak bir kışı geride bırakan güzel ruhlar şimdi güneşin ışığında yanmaya hazırdı. Mislina ve Akif Selim’in kalbi birbirinin dengiydi ve her kalp dengine koşardı. Mislina şairdi, Akif Selim ise şiir. Fakat ikisi de okudu, ikisi de yazdı çünkü birbiri için atan kalpler bir gün muhakkak bir kitabın aynı cümlesinde nefes alırdı. Sevgileri her geçen gün derinleşirken k
Bir devrin başı ve sonuyduk, önce var olduk sonra kaybolduk.
Onlar mürekkebi bitmeyen bir kalemdi ve en derin sayfalar onlar içindi. Fakat hiçbir şey mükemmel
ilerlemedi. Yanlış cümleler kurdular, eksik satırlar anlattılar, yazılanların üzerini karaladılar ama
asla yazmayı bırakmadılar. Sayfalardan taşan duyguları onlara durmamayı öğütledi. Onlar da
durmadılar. Yazdılar da yazdılar...
Aymira ve Kamer... Biri gece ise biri aydı. Ay geceye doğdu, gece ayı ruhuyla doyurdu. Sonra tüm
kitaplar onları yazdı
“Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.” Aşk bazen bir kitabın cümlesinde, bir çiçeğin yaprağında, bir damla gözyaşında ya da ilk bakışta gizlidir. Mislina için de öyleydi. Akif Selim’in mürekkep mavisigözlerine bir kez bakınca kendi kalbiyle tanıştı ve o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Mislina Farah’ın aşkı o kitabın cümlesi,o çiçeğin yaprağı, saf bir gözyaşı ve ilk bakışın sonuncusuna uzandığı bir kalp atışıydı. Penceresinin önündekisardunyalar arkadaşı, Çakır yoldaşı, Kumru ise
“Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.” Aşk bazen bir kitabın cümlesinde, bir çiçeğin yaprağında, bir damla gözyaşında ya da ilk bakışta gizlidir. Mislina için de öyleydi. Akif Selim’in mürekkep mavisigözlerine bir kez bakınca kendi kalbiyle tanıştı ve o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Mislina Farah’ın aşkı o kitabın cümlesi,o çiçeğin yaprağı, saf bir gözyaşı ve ilk bakışın sonuncusuna uzandığı bir kalp atışıydı. Penceresinin önündekisardunyalar arkadaşı, Çakır yoldaşı, Kumru ise
Her şey sona erdi ve başladı hikâyemiz.Eskimiş bir albümde yer alan onlarca fotoğrafın bir hikâyesi vardır, tıpkı bu ailenin her ferdinin sahip olduğu hisler gibi. Yaşadılar, yaşamaya çalıştılar ve en çok da onlar savaştılar.Aymira ve Kamer’in hikâyesinde sesini duyduğumuz çok kişi vardı. O caddenin güzel çocukları, yaralı ruhları; bir masanın etrafında toplanabilmeyi başaran, gözleri kırgın bakan ama kalpleri dikişli yaşamlar… Dünya onların üzerine yıkılmış olduğunda bile birbirleri için dünyaları yakmayı
Her şey sona erdi ve başladı hikâyemiz.Eskimiş bir albümde yer alan onlarca fotoğrafın bir hikâyesi vardır, tıpkı bu ailenin her ferdinin sahipolduğu hisler gibi. Yaşadılar, yaşamaya çalıştılar ve en çok da onlar savaştılar.Aymira ve Kamer’in hikâyesinde sesini duyduğumuz çok kişi vardı. O caddenin güzel çocukları, yaralıruhları; bir masanın etrafında toplanabilmeyi başaran, gözleri kırgın bakan ama kalpleri dikişli yaşamlar…Dünya onların üzerine yıkılmış olduğunda bile birbirleri için dünyaları yakmayı bil
Karanlıkta kaldık çünkü ay bizim için parlamıyor.
Geçmişin hatalarıyla yüzleşen kalpler evlerinden kaçıp sokağa koştular. Açıldı sandıklar, saçıldı kâğıtlar. Herkes payına düşen kadar acıdı ve ağladı. İmza diye düştü yanaklardan bileklere gözyaşları çünkü çok sevenler yazdı bu satırları.
Aymira ve Kamer en soğuk gecelerin, en çaresiz ve kimsesiz anların iki kahramanıydı. İkisi de yaşıyordu fakat birinin mezarı birinin de son nefesi hazırda bekliyordu. Çünkü biri gitti, biri kaldı. İkisi de sevdi, ikisi de
Karanlıkta kaldık çünkü ay bizim için parlamıyor.
Geçmişin hatalarıyla yüzleşen kalpler evlerinden kaçıp sokağa koştular. Açıldı sandıklar, saçıldı kâğıtlar. Herkes payına düşen kadar acıdı ve ağladı. İmza diye düştü yanaklardan bileklere gözyaşları çünkü çok sevenler yazdı bu satırları. Aymira ve Kamer en soğuk gecelerin, en çaresiz ve kimsesiz anların iki kahramanıydı. İkisi de yaşıyordu fakat birinin mezarı birinin de son nefesi hazırda bekliyordu. Çünkü biri gitti, biri kaldı. İkisi de sevdi, ikisi de s
Bir devrin başı ve sonuyduk, önce var olduk sonra kaybolduk.
Onlar mürekkebi bitmeyen bir kalemdi ve en derin sayfalar onlar içindi. Fakat hiçbir şey mükemmel
ilerlemedi. Yanlış cümleler kurdular, eksik satırlar anlattılar, yazılanların üzerini karaladılar ama
asla yazmayı bırakmadılar. Sayfalardan taşan duyguları onlara durmamayı öğütledi. Onlar da
durmadılar. Yazdılar da yazdılar...
Aymira ve Kamer... Biri gece ise biri aydı. Ay geceye doğdu, gece ayı ruhuyla doyurdu. Sonra tüm
kitaplar onları yazdı. Karş
Kapatın ışıkları, gökyüzündeki yıldızlara
ihanettir bu aydınlık.
Ait olduğu yerdeydi. Buradaydı. Gitmişti ama kaderin ağları öyle bir örülmüştü ki onları
çözmeye kimsenin gücü yetmezdi ve yetmeyecekti.
Aymira... Her şeyini yitirdiği anda başlamıştı belki de hikâyesi. Köklerini toprağından
koparttıklarını sanmıştı ama o sadece susuz kalmıştı. Kamer... Her şeyini kaybettiğini
sandığı anda aslında onsuz hiçbir şey olduğunu fark etmiş ve yüreğindeki boşluğu, onun
yüreğinin sesiyle doldurmuştu. Bu artık geri dön
Kapatın ışıkları, gökyüzündeki yıldızlara
ihanettir bu aydınlık.
Ait olduğu yerdeydi. Buradaydı. Gitmişti ama kaderin ağları öyle bir örülmüştü ki onları
çözmeye kimsenin gücü yetmezdi ve yetmeyecekti.
Aymira... Her şeyini yitirdiği anda başlamıştı belki de hikâyesi. Köklerini toprağından
koparttıklarını sanmıştı ama o sadece susuz kalmıştı. Kamer... Her şeyini kaybettiğini
sandığı anda aslında onsuz hiçbir şey olduğunu fark etmiş ve yüreğindeki boşluğu, onun
yüreğinin sesiyle doldurmuştu. Bu artık g
Yeni bir hayat başlıyor,
her gün yeniden ölebilmek için.
Adımları onu daha önce hiç bilmediği bir cad-
denin başına itti ve bileklerinden başlayıp kal-
binin orta yerine kadar o caddenin kaldırımla-
rına kelepçelendi. İlk endişe bedenine, ilk acı
kalbinin rahmine düştü. Sancılardan yoğrul-
muş ruhu, böylesi bir ateşe ilk kez tanıklık etti.
Yer ve gök yer değiştirdi, güneş söndü, rüzgâr
delicesine esti ve adımlarının altındaki zemin
kayarak onu bambaşka bir dünyaya hapsetti.
Her şey bu karanlık gecenin çıkma
Yeni bir hayat başlıyor,
her gün yeniden ölebilmek için.
Adımları onu daha önce hiç bilmediği bir cad-
denin başına itti ve bileklerinden başlayıp kal-
binin orta yerine kadar o caddenin kaldırımla-
rına kelepçelendi. İlk endişe bedenine, ilk acı
kalbinin rahmine düştü. Sancılardan yoğrul-
muş ruhu, böylesi bir ateşe ilk kez tanıklık etti.
Yer ve gök yer değiştirdi, güneş söndü, rüzgâr
delicesine esti ve adımlarının altındaki zemin
kayarak onu bambaşka bir dünyaya hapsetti.
Her şey bu karanlık gecenin çıkma
Toplam 17 kayıt bulunmuştur
Gösterilen 1-20 /
Aktif Sayfa : 1
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.