Kış soğukları kendini göstermeye başlamış, aralık ayının ilk günleriydi. İşe yeni başladığım kafeteryada geceleri çalışıyor, payıma düşen mutluluğu ancak gündüzleri tadabiliyordum. Çalışmaya başlayalı kısa süre geçmesine rağmen gecem gündüzüm endişeyle geçiyordu; ha bugün, ha yarın işten atılırım diye!.. ... "Hayırdır niye üzgünsün, niye konuşmuyorsun?" "Yok üzgün değilim." "Baba!.. Sen üzgünsün, bir şeyin var, yüzünden belli, ben anlarım." "Neyim olabilir sence? Gözlerini faltaşı gibi açarak, kafasını sall

Anıların urganı beni 18 Mayıs 2006 perşembe kuşluk vaktine çekti. Aziz Yıldırım, FB TV'de, - Biz sporun doğrusunu yaptık, şampiyon olamadık, benim üzerimden Fenerbahçe'yi yıpratıyorlar. Onun için istifa ediyorum. Cümlesi bittiğinde kirpikleri ıslaktı.

Havada hafif bir esinti var, toprağın ve bitkilerin kokusu insanı mest ediyordu... Sibel'in geceki rahatsızlığı beni korkutmuştu. Ne olduğunu anlayamamıştık. Sibel'in hayatı sanki alt üst olmuştu. Onun için endişe ediyorduk, "Ya bir de ölürse!" diye. Sibel'in hayatı gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyordu... Maddi durumumuz da son derece sıkıntılıydı. Hem yürüyor, hem de türlü hayallere dalmıştım. Hal böyle iken, Ben de duygularımı frenlemeye çalışıyorum ama nafile. Hasta görevlisi Sibel'i kucağına a

Anadolunun ücra bir köyünde fakirlik ve doğa ile mücadele etmekle geçmişti Süleymanın hayatı... Birkaç adımdan sonra sol göğsünün üzerine bir ağrı çöktü... Zaten sırtında yükü kar yığınları arasında zor ilerliyordu, birden ayağı kayınca sırtındaki yükle birlikte yere düştü... Bir yandan sırtındaki yükten kurtulmaya çalışıyor, bir yandan da kar içinde debeleniyordu. Kollarını sırtındaki yükten kurtarmaya çalışırken başındaki kar maskesi de gözlerini kapatmıştı... Göğsündeki hırıltılar artmaya başlamıştı.

Yalçın'ın; babasının boynuna sarılıp onu öpmesi Kamer efendiyi hayli etkilemiş olmalı ki gözleri yaşarmıştı... Aslında bu toplumda anne baba ile çocuklar arasında böylesine açık sevgi gösterilerine pek yer yoktu. Bu yörelerde babalar sadece o derin sevgilerini yüreklerinde saklarlar... Kamer efendi sırtını hafiften eşine dönmüş, kendi yüz ifadesini karısından gizlemeye çalışıyordu ama Safiye hanım kocasının üzüldüğünün farkındaydı...