Özer Aykut, babasının aziz hatırasına ithaf ettiği şiirlerinde, önceki şiir izleğini devam ettirse de, kitabının son bölümünde düzyazı şiirlerine de yer veriyor. Aykut, yalın ve bir o kadar da derin bir şiir yazıyor. Özellikle bu kitapta uyguladığı ‘eksiltme' tekniği, dizeleri nicel olarak azaltırken, imgeyi ve çağrışımı da olabildiğince yoğunlaştırıyor. Özer Aykut, önceki şiirlerine oranla, Beyhude'de daha bir dönmüş gibi görünüyor kendine ve içine. Şiirlerinde yoğun bir ben ve içedönüklük, kendisinden yo

Ağrıyan yerini tutar ya âdemoğlu, Sen özlem diye elini götürünce Yazıya, yazdığının, Sözcük anlamının ötesinde, Yüreğini sıkan duyguyu tutmak İsterdim ellerimle. Gayri ihtiyari elim göğsümde Okuyorum yazdıklarını.