Çıktık işte. Kestik halatlarımızı ve çıktık. Sorsanız cevap hazır. "Karmaşık duygular içindeyim." Bir iki duygu sözcüğü, falan filan. Yıllardır özlenen hayal, sonunda kavuştuk v.s.. Ne kadar mutlu, insanın hayallerini gerçekleştirmesi ıvır, kıvır, zıvır. Yalan hepsi yalan. Yavru Kutup Ayısı nasıl güzel ifade etmişse, işte aynen öyle ve tek kelime ile: Korkuyorum Ulan. Bal gibi korkuyorum işte. Bilinmeze yolculuk. Macera mı? Ben maceracı değilim ki! İspat mı? Neyi ki? Niye ki? Özenme mi? Belki ama değer mi?