Bu eser, adından da anlaşılacağı gibi Kadirli yöresinde yapılan oyalarla ilgili olup, köy köy dolaşılarak toplanan bilgiler ve çekilen fotoğraflardan oluşmaktadır. Yazar, bu bilgileri toplamak ve fotoğrafları çekmek için 4 yıl boyunca Kadirli'ye gelip gitmiş ve bu bilgileri çok sayıda köyü ve onlarca aileyi ziyaret ederek toplamıştır. Kitap yabancılara da hitap etmesi düşüncesiyle Türkçe yanı sıra İngilizce dilinde de hazırlanmıştır.

O anda torunları geldi karşısına. Rüyadaydı artık. Kavuşmuştu torunlarına. "Dede!" diye sesleniyordu torunları. Kollarını açıp kucakları onları, öptü doyasıya. "Yavrularım!" diyordu, "Yavrularım!" Karısı gözlerini aralayıp, adama baktı. Gözleri kapalıydı. Fotoğraflara bakmıyordu. Anladı kocasının rüya gördüğünü. Seslendi; "Koca, koca!" Adam aldırmadı. Yüzünde tatlı bir gülücük: "Yavrularım!" diye tekrarlıyordu. Kadın yeniden sesini yükseltti: "Koca, koca uyan! Rüya görüyorsun."İhtiyar: "Hıh," diyerek gözler

Bir roman olarak 2 cilt halinde yazılan bu eser, özünde iki temel amaçla kaleme alınmıştır: Birinci amaç, Birinci Dünya Savaşı yıllarında bir ailenin yaşadıklarının gerçeğine uygun olarak yazılmasıdır. Bu olaylar, Kadirli'nin bir dağköyü olan İlbistanlı köyünde yaşanmıştır. Savaş yıllarının o sıkıntılı olaylarını yaşayan aile Köşüm Ailesi'dir. Bu aile ve bu köy, o yıllarda, Kitap'ta anlatılanlardan çok daha acı ve kötü olaylarla karşılaşmış ve yaşamıştır. Bu eser, bu yönüyle bir anı kitabı, bir belgeseldir.

Bir roman olarak 2 cilt halinde yazılan bu eser, özünde iki temel amaçla kaleme alınmıştır: Birinci amaç, Birinci Dünya Savaşı yıllarında bir ailenin yaşadıklarının gerçeğine uygun olarak yazılmasıdır. Bu olaylar, Kadirli'nin bir dağköyü olan İlbistanlı köyünde yaşanmıştır. Savaş yıllarının o sıkıntılı olaylarını yaşayan aile Köşüm Ailesi'dir. Bu aile ve bu köy, o yıllarda, Kitap'ta anlatılanlardan çok daha acı ve kötü olaylarla karşılaşmış ve yaşamıştır. Bu eser, bu yönüyle bir anı kitabı, bir belgeseldir.

Silahlar patladıkça Evreğeç Kadı da bir yandan "Vur Ismail'im" diye bağırıyor, bir yandan da o tarafa geliyormuş. Ortancayla ölülerin biraz aşağısında karşılaşmazlar mı? Yaşına bakmadan; "Seni deyyusun oğlu," diye sarılmış taşa. Oğlanların öldüğünden haberi yok ya Karadağ'a mal çıkmış diye o da kızgın. Güya yerden taş alıp da vuracak. Ortanca belindeki kamaya davranıp; "Al buda senin," demiş. Evreğeç'in işi o saat tamam. Sonra da eve gelip; "Ben gidiyorum" demiş. "Artık buralarda durulmaz. Siz de başınızın

Başımı kaldırınca ta uzakta, kuzeydeki dağlar çarptı gözüme. O zaman anamı ve evimizi düşündüm yeniden. Düşündükçe bir tuhaf oldum. Sonunda okulumuzun olmayışında buldum bütün suçu. Bizim köye de yol gitse, okul yapılsa buralarda olmazdım şimdi. Deminki çocuklar gibi okula giderdim ben de. Kamyonlar, traktörler gelirdi köyümüze. Bunları düşünürken sessizce suya atlayıp, yüzerek çocukların çoban olmadığı bir dünyayı aramak geldi aklıma. Sonra büyüyünce tekrar köyüme dönecek ve bir okul yaptırıp narçiçeği ren

Yazar şiirlerini, her zaman, özellikle herkes tarafından okunması fikiriyle kaleme almaktadır ve bu fikrin şiirlerini ayrıcalıklı bir konumda tutuğuna inanmaktadır. Şiir akımlarındaki fikirler, yazarın şiirlerinin herkes tarafından okuması isteğini engelleyememiştir. Günümüz şiirinin iki türde yazıldığı ve iki ayrı okuyucu grubunun olduğu fikrinde olan yazar, yetiştiği bölgenin de etkisiyle hece vezninde şiirler yazmayı kendisine daha yakın bulmuştur. Yazar, şiir yazmayı mantıklı, duygulu, müziğe yatkın kel

Bu kitabın yazarı şiir yazmayı mantıklı, duygulu, müziğe yatkın kelimelerden oluşan dizeler yazmaktır. Önemli olan dört satırı bir araya getirmek değil, o dört satırı fikirler açısından mantıklı ve anlaşılır bir bağlantı içinde yerleştirmek, duygu ile yoğurmak, ona müzik katabilmek ve başkalarının düşünce ve duygularına da tercüman olmaktır. şeklinde ifade ediyor. Adananın (şimdi Osmaniye) Kadirli Kazasının İlbistanlı Köyünde dünyaya gelen yazar, çok sayıda hikaye ve şiir denemeleri yazmıştır. Son yıllard