"Hiçbir kitapta" diyor Atalay Girgin, "gerçek yoktur. Bu önermeye, dinlerin kutsal sayılan metinleri de dahildir. Neden?" Ve devam ediyor: O halde edebiyatta anlatılan nedir? Edebiyatın neliği nedir? Edebiyatta felsefi olan nerede başlar nerede biter? Felsefi roman nedir? Keza eleştiri nedir? Hiçbir kitapta gerçek yoksa bu durumda "Edebiyat nedir ki...?" İşte kitaba adını veren bu soru, edebiyatta felsefeden sanatta nesneleştirme sorununa dek düşünmenin, sormanın, sorgulamanın, dahası okura da kendi yanı

Hazza açılan kapılar, aralık ayının son cuma gününden aylar önce aralanmıştı. Karar verilmiş ve eşik aşılmıştı. Maddi haz ayrıcalığı gemisi, tepeden tırnağa arzuyla tutkuyla kuşanmış yolcularını, kimseler duymadan, kimseler bir şeyler sezinlemeden, sessiz ve sakince son limana bıraktığında, aylardan şubattı. Kimisi gassal, kimisi gassalın önünde mevta olmaya gönüllü yolcular, Arzu Okulu'nun hazza açılan kapılarından birer ikişer geçebilirdi artık. Onlar da "hayır" demediler. Ya Öğrenciler...? Onlar, ba

Aşkın ne öğretmeni vardı, ne okulu, ne de ustası... Her insanın yüreğinde çıraktı aşk... Liseli iki öğrencinin, bahçede, koridorda, sınıfta kısacık bakışma anlarının arasında saklı bir tohumdu aşk. Bu anlarda filizlenir, bu anlarda büyürdü. Eğer bilmiş büyükler dünyası karışmasa, gençler kendi deneyimleriyle yaşayıp öğrenecekler ve gökyüzünün maviliklerinden geçip güneşe uzanacaktı aşkları. Ama karıştılar... Ve bir gün gençler ?Aşk Öğretmen"le karşılaştılar. Çünkü o ?Aşkın rengi nedir?" diye sorabilen b

Dillerinde Allah vardı,yüreklerinde kin ve haset...Kara kaplı kitabın sayfalarına sığınıp,din kardeşlerinin rızklarına, tüyü bitmemiş yetimin hakkına göz koymuşlardı. Tutkuyla, dizginlenmez bir arzuyla yaşananları tesettürle sarıp sarmalamışlar... Onmaz düşleri keramete yormuşlardı. Her düş biter,an gelir gerçekliğin hakikati galebe çalardı. Olmaz denilenler olur,anarşist bir öğretmen camide vaaz verir, şehvet tesettür dizlemezdi. Bir gelin,arzulu sevişmelerden bedenine yadigar izlere gerekçe arar,birileri

Öğretmenlik ve öğretmen Bir soyutlama düzeyinde değerlendirildiğinde, bir yanıyla, insan yetiştirme sanatıdır öğretmenlik: Bilgi ister, birikim ister. Sabır ister. Yetmez. Duyarlılık ve yaratıcılık ister. Yetmez. Tıpkı bir sanatçı gibi duyarlılığını ve yaratıcılığını bir işi yapabilme becerisiyle birleştirebilmeyi ister. Yetmez. Tüm bunları sevgiyle yoğurabilmeyi de ister. Dahası öfkesine yenilmemeyi, yılmamayı da... Sürekli soran, sorgulayan; düşünen, araştıran, okuyan, kendini geliştiren ve yenileyebilen

Lağımpaşalı, iktidarı değerleri için isteyip, ele geçirdiğinde onu korumak için değerlerinden vaz geçen bir politikacı öyküsü. Kitapta, lağımüstü yerleşkelerden derlenip devşirilmiş ve uygun zamanda yolu açılmış; nereden, nasıl geldiğini unutmamış ve yeniden oralara dönmemek için her şeyi araçsallaştıran bir kişinin yeni konumunu koruma serüvenini okuyacaksınız. Okuru bazen hüzünlendirecek, bazen güldürecek, belki de bazen sinirlendirecek, ama kesinlikle düşündürecek ironik ve politik bir anlatıya sahip Lağ

Başbakanın Günlüğü, Atalay GİRGİNin Mehdi ve Mesih ile başlayan Lağımpaşalıyla devam eden Kemeutopyalılar roman dizisinin üçüncü kitabı. Girgin, ilk iki çalışmasında olduğu gibi, Başbakanın Günlüğünde de fabl türü anlatının ironik ve politik dilini kullanıyor. Bu dili, toplumsal olanın eleştiri ve sorgulamasına yöneltiyor. Çalışmalara içselleşen ve dikkatli hiçbir okurun gözünden kaçmayacak olan felsefi bir anlayışla, etik problemlere işaret ediyor. Başbakanın Günlüğü yalnızca etik problemlere işaret eden