Sönmüş sözlerin Kuytularında İpek gülüşün kalmış Boşluğun ruhu Sabahlar sisli Karanlığın koynunda

1962 yılında Filibe'de doğan Yüksel KOCADORU 1984 yılında Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesinden birincilikle mezun olmuştur. 1986 ile 1990 yılları arasında Avusturya Bilim ve Araştırma Bakanlığının desteği ile Avusturya Klagenfurt Üniversitesinde "Türk İmajı" üzerine Doktora çalışması yapmıştır. 1992 yılında yine Avusturya Bilim ve Araştırma Bakanlığının bursu ile "Almanca konuşan ülkelerdeki göçmen Türk edebiyatı"nı incelemek üzere Avusturya'da araştırmalar yapmıştır. 1993 ile 1995 yılları arasında

Adını nereye yazayım senin? Söyle! Göklere mi? Orası çok uzak ve ulaşılmaz. Bulutlara mı? Onlar gelip geçici... Ağaca mı? Kesilen ve yakılan. Suya mı yazayım adını? Sel olup her şeyi alıp götüren. Yoksa... Toprağa mı? Ayaklar altına alınan ve içine ölülerin gömüldüğü, toprağa mı? Söyle! Adını nereye azayım senin? İçime ancak içimdeki derinliklere...

Adım: Kerim Bu şehre geleli iki yıl kadar olmuştu. Yıldızların oynaştığı bir saatte otobüs terminaline inince, kaderimin de burada bu katran kadar karanlık gece gibi olacağını hissetmiştim. Taksiye binince başımı arkaya attım ve arabanın camında yansıyan ve ışık yılanları gibi oynaşan sokak lambaları altında sonsuz uykuya gömülmüş sessiz duvarların dibinden geçerken, benim için çok yabancı olan bu kenti anlamlandırmaya çalıştım.

Es sind 14 Texte, die sowohl in einem Semester intensiv behandelt werden können, als auch in einem ganzen Jahr studiert werden können. Hinter jedem Kapitel gibt es ein aktuelles Photo aus dem deutschsprachigen Raum, damit die Lemenden landeskundliche Informationen auch visuell bekommen und ihre Sprachfertigkeiten mündlich und schriftlich zum Ausdruck bringen. Für die Ermöglichung dieser Arbeit möchte ich dem Hochschulrat (YÖK) in Ankara danken, der mich bei meinem Vorhaben unterstützte. Ich möchte auch mein

Aramızdan ayrılan kaç iyi insan var kimi bu sorunun cevabını sorgulamak değil de, yitirdiğimiz değerin önemini anlatmasıdır bu ifadenin gizemi. Umut, hayatın her anında, her mutluluğunda ve de her üzüntüsünde gizli kalmış bir yaşama nedenidir aslında. Bizim için de Umut hocanın gizli kalmışlıklarıyla gidişi bir nevi umudumuzun sarsıldığı, yarım kalmış yolu nasıl devam ettirebileceğimizle ilgili soru işaretleriyle dolu bir boşlukla eşdeğerdir. Fikirleriyle ve hayata bakışındaki bazen sorgulayışındaki o espri