Estetiğin epeydir bir kriz içinde olduğu dile getiriliyor. Baudrillard gibi kimi düşünürlere göre bu, göstergelerdeki krizden başka bir şey değil. Bugün sanat ve kültür ortamında hüküm süren krizin, küreselleşme ile birlikte derinleştiği ve daha da çetrefil hale geldiği ileri sürülüyor. Aslında bunun temelleri temsiliyet ilişkilerinde yatıyor ve postmodernizm ve pst- yapısalcılık bağlamında ortaya atılan tezlerin büyük bölümü, günümüz sanat pratiğindeki temsil krizinin tüm yönleri ve boyutlarıyla anlaşıl

Günümüz sanatı, bir yandan üretim biçimi olarak son kırk-elli yıla yayılan ileri düzeyli teknolojik yeniliklerden payını alırken, öte yandan da Modernizmin ortaya koyduğu evren algılamasıyla hesaplaşan bir dizi kırılmayı bünyesinde barındırıyor. Bu hesaplaşma, Modernizmin evrensellik, biriciklik, orijinallik ve aidiyet meselelerini sorgularken, yerine merkezin ötelediği mikro söylemleri ve politikaları, türler arasındaki ayrımların dumura uğratıldığı plüralist bir dünya algısını ve müellefin/sanatçının ölüm