Felsefe tarihinin önemli akımları, genellikle bilimsel düşüncenin önemli gelişmeleriyle birlikte yol almıştır. Platonculuk matematiğin ortaya çıkışına, Dekartçılık Galileo’nun astronomideki keşfine, Kantçılık Newton mekaniğinin sistemleştirilmesine bağlıdır. Viyana Çevresi de, 20 yüzyılın başındaki fiziğin krizi, mantığı yenileme ve matematiğin temellerini sorgulama çabalarının ortasında doğdu. Viyana Çevresi, Alman olan her şeye, Kant’ın a priori bilgi anlayışına, Alman dünyasında Kant sonrası ortaya çıkan

Çalışmamız, paradigmalarla dil felsefesi serimizin 3. kitabıdır; Wittgenstein'ın sadece ikinci dönemine ayrılmıştır. Filozofun birinci dönemini daha önce incelemiştik. Birinci Wittgenstein'da dil, mantığın dilidir. Felsefe yapma tarzı ise önermelerin sembolik dilde mantıksal analizinden ibaretti. Oysa ikinci Wittgenstein'da mantığının yerini gramer alır. Önermelerin gramere uygunluğu, anlamın temel koşuludur. O nedenle kitabımızın alt başlığını gramatikal dönemeç diye koyduk.İkinci Wittgenstein metafizik çağ

Gündelik dil felsefesi, Frege'nin başlattığı mantıkçı dil felsefesinin yerini almıştır; felsefede son aşamadır; dil konusunda en önemli keşiftir. Bu felsefe, metafizik sözcelerin anlamsızlığını savunur; gündelik dilin, metafizikçilerin bilmedikleri ya da ihmal ettikleri işleyiş mekanizmasını analiz eder; iletişimdeki rolünü ortaya çıkarır. Gündelik dil filozoflarına göre dil, sadece bilgi vermez; dünyayı betimlemez; ayrıca dünyayı değiştirir; dünyada yeni olguların ortaya çıkışına yani insan eylemlerine yol

Dil felsefesi Batı'da, pek çok çalışmaya konu olmuştur. Bu çalışmalarda birincil veya ikincil dil ve anlam sorunları ayrıntıyla ele alınmıştır. Bu felsefenin kurucularının ve önemli temsilcilerinin kitapları bütün Avrupa dillerine çevrilmiştir. Ne yazık ki ülkemizde dil felsefesinde çok az çalışma yapılmıştır. Bu, düşünce hayatımız için büyük bir eksikliktir. Doğru düşünmek, sağlıklı iletişim kurmak, sihirli kavramların ve büyülü doktrinlerin ağına düşmekten kurtulmak; reel olan üzerine reel betimler yapabi

Nikhomakhosa Etik, Aristotelesin temel ahlak kitabıdır. Bu kitabı Jules Tricot çevirisinden dilimize aktardık. Tricot, Aristoteles ve Antik Çağ Felsefesi uzmanıdır; Nikhomakhosa Etikin sadece metnini çevirmekle yetinmemiştir; kapalı kavramları, örtük ifadeleri dipnotlarda açıklamıştır; anlaşılması zor bölümleri yorumlamıştır; imaların referanslarını belirtmiştir; metinde gerekli gördüğü kelimenin, kavramın, açıklamanın ve doktrinin okuyucu tarafından izinin sürülmesini sağlamıştır. İz sürme hareketi, düşey,

Viyana Çevresi, devrim niteliğinde şu üç gelişmeden doğmuştur : Mantıkta, matemetiğin temelinde ve fizikte ilerlemeler. Bunlar spekülatif bilgi teorisinin temellerini sarsmış, Kantçılığı gözden düşürmüştür; felsefede yeniliği gerekli kılmıştır. Çevre filozoflarının ortak amaçları felsefede dönemeci gerçekleştirmektir. Bunun için yapılması gerekenler de şunlardır : Bilginin sınırlarını yeniden çizmek; dünyayı sadece bilimsel tarzda kavramaya çalışmak, olguları anlamlılık ölçütlerine göre düzenlenmiş protokol

İnsan ve Toplum Bilimleri kavramsal bir yer değiştirmeden doğmuşlardır. Onlar objelerini yani insanı ve toplumu hazır bulmaz; kendileri üretir. İnsanın ve toplumun bilimsel açıdan araştırılması bitmeyen bir süreçtir. Her araştırma, sonuçlandığında artık insan realitesi, elde edilen yeni bilgiyle değişmiştir.

"İnsan ve toplum bilimlerinin belli başlı problemleri. "İnsanı anlamada bilinç düzeyleri. "İnsan ve toplum bilimleri,ortaya çıkışı "Mitler ve modeller "İnsana ve topluma etik bakış:Hümanizma "İnsan ve toplum bilimlerinin imkanı,değeri. "Tin bilimlerinin ideolojik yapısı "Etik ve meta etikle ilişkiler "Normatiflik ve politika "Yapısalcılıkta birey toplum "Analiz türleri "İki kutup:Tarih ve modelizasyon "Bazı paradigmalar "İnsan ve toplum bilimlerinde bilimsellik "Bilginin toplumsa

Dinlerle ilgili açıklamalar, XIX. yüzyıla gelene kadar ya bir savunma söylemiydi, ya da felsefi spekülasyonlardan ibaretti. Bu yüzyılda insan bilimlerinin ortaya çıkışıyla, dinleri her tür dini dikkate alarak, fenomenal bir çerçeveye yerleştirme düşüncesi uyandın. Buna bugün din bilimleri diyoruz. Din bilimleri dogmalardan ve metafiziklerden değil; tarihsel ve aktüel her tür sonuçlarından yararlanarak homo religiosus´u (dindar insan) açıklamaya çalışır. Bunu yaparken tasvirci bir tutum takınır. O yüzden ula

Ruh Üzerine (Peri Psukhés, de Anima) Aristotelesin en önemli eserlerinden biridir ve klasik psikolojinin temelidir. Hamelinin belirttiği gibi, Genel olarak doğal varlıkların araştırılmasında Phusikhé Akroasisin nasıl mükemmel bir rolü varsa, Peri Psukhés (Ruh Üzerine) de canlı varlıkların incelenmesinde buna benzer önemli bir rol oynar. Hem zaten de Animanın Fizike ayrılmış yazılar grubuna girdiğini düşünebiliriz. Gerçekte ruh bedenin biçimidir ve bu sıfatla camusnün tanımını karşılar. Phusika somatanın (do