İşte Özge'nin hayatı! Bazen sıkıcı, sıradan, korkunç, karmakarışık ve aşırı derecede berbat; bazen de eğlenceli, heyecanlı, şaşırtıcı, tuhaf ve süper havalı! Onu çok iyi anlıyorsun değil mi? Bak mesela, Özge'yle ilgili bir soru: Yarıyıl tatilinde hızlandırılmış kursa gitmek zorunda olan Özge’yi aşağıdakilerden hangisi neşelendirebilir? a) Hızlandırılmış kursa Ankara’da gidip yarıyıl tatilini eğlenceli bir geziye dönüştürmek. b) Kurs çıkışları onu kapıda bekleyecek halasının akıl almaz sürprizleriyle ka

Kitabımızın kahramanı Özge konuşmaya başladığında onu durdurmak mümkün değildir. Aşağıdaki durumlardan hangisinde Özge konuşmadan durabilmektedir? a) “Orçun beni gerçekten kendi hâlimle seviyor mu?” diye düşünürken. b) Hayatının en önemli partisi için aldığı bluzun aynısını arkadaşında gördüğünde. c) Sınıfa yeni gelen kızın verdiği ve kesinlikle işe yarayan güzellik tavsiyelerini dinlerken. d) Küçük kardeşinin peşinde koştururken nefesi kesildiğinde. Kabul, bu soru alıştığın testlerdekine hiç benze

Batu, Caner ve Naz o gün okuldan eve dönerken her şey normaldi. Anne ve babalarının yurt dışında bir konferansa gidecek olmasında da bir gariplik yoktu. Onların yokluğunda gazeteci amcaları Çetin’in çocuklarla kalacak olması ise hiç tuhaf bir durum değildi. Peki apartmanda tekinsiz tiplerin dolaşması, asansörde şifreli kâğıtlar bulunması, amcalarının bir çeteyi araştırıyor olması, bilgisayar oyunlarındaki mesajlaşmalar, polis baskınları, Çetin’in arkadaşı Engin’in abur cuburu bu kadar çok sevmesi tesadüf ol

Ve etrafındaki gölgelerin gitgide hızlanan dansında, Nehir Efser adımlarını karıştırmak üzereydi. Nehir Efser, muskalanmış kurbanlar, zehir ve büyü emarelerini seçmeye başladıkça nasıl bir labirentte yürüdüğünü fark ediyordu. Çok geçti artık. Korkusu yoktu. Pişmanlıkları da! Arim Alator'un Nehir Efser için, hem cellat hem de koruyucu olması, kadınla arasında korkunç ve ayrıcalıklı bir ilişki yaratıyordu. Bu, onun daha önce denemediği bir şeydi! Muhtemelen de ölümcüldü. Arim Alator elini cesedin alnına ko

Bu şehirde perdeleri açınca gün ışığı dolmuyor, sabah olunca kâbuslar kaybolmuyordu. Burada geceler uğursuzdu. Gündüzlerse olduğu gibi karanlığa adanmış. Burada herkes erkenden evine çekilir, burada erkenden geç olurdu... Genç kadına yardım eden tek kişi, tozlu eczanesinde kaybolmuş gibi duran eczacıydı... ve Eski Soy'un yöntemleri hakkında çok fazla şey biliyormuş gibiydi. Nehir Efser, dik başlılığının bedelini çok ağır ödeyebilirdi. Zira Arim Alator, soyunun yüzyıllar önce terk ettiği en karanlık ritüe

Nehir Efser, uzaklara sürülmüş genç bir öğretmendi. Her şeyi geride bırakmış, kendi yolunda yürümüş, genç, capcanlı. Ama geldiği şehirde kendisini bekleyen karanlığı tahmin etmesi imkânsızdı. Cinayetlerin arkası kesilmiyordu. Emniyet Müdürü karanlık itikatlarla ilgili söylentilerden bezmişti. Eski Soy'un lideri Arim Alator'sa her şeyin farkındaydı. Yeni gelen öğretmenin, karanlık soyun çocuklarını ayırt etmesi an meselesiydi artık. Bu şehirde hiçbir şey zannedildiği gibi değildi. Hiçbir şey! Naci Bey h

İnanmayacaksınız ama öğretmen bu ara Güneş, Ay ve Dünya'nın yörüngelerinden söz edip duruyor. Yörünge, birbirlerinin etrafında dönerken kullandıkları yolmuş. Babamın trafiğin olmadığı caddeyi kullanması gibi bir şey bence bu. Gezegenler de en kestirme yoldan Güneş'in etrafında dönüyor herhalde. Ay'dan falan da bahsettik. Güneş Sistemi'nden ve galaksimizden de! Tıpkı uzay filmlerinde olduğu gibi. Sahi, uzay demişken niye Mars'a gitmeye çalıştığımızı da öğrendim ve resmen şok geçirdim. Meğer güzelim gezegen

7-D sınıfı yepyeni bir müzik öğretmeniyle tanışınca işler değişmeye başlıyor! Sınıfın espri makineleri, öğretmenlere sorulan en zor soruların cesur gönüllüleri, Serdar ve Doğukan... Fazla konuşmaya gerek görmeyen asi kız, Şebnem... Görünmez olmak için her şeyi verebilecek olan Alp... Hep yalnız takılan Mesut... Tıpkı öğrencileri gibi bazen içine kapanan, bazen espri yapan ve genelde sessiz kalsa da inatla hep inandığı şeyi yapan Hakan Hoca... Bir öğretmen, tesadüfen gelişen aksi bir durumu düzeltmek için

İşte yine ben! Gizem! Hayalet Gizem! :) Hayalet oluşum, hayatımı yaşamama engel değil, size bunu söylemiştim. Acayip eğleniyoruz çünkü. Yani "biz" derken, ağabeyim Umut'u, onun deli dolu arkadaşı Sertaç'ı, gotik-romantik ikizler Dilara ve Simay'ıKastediyorum. Hoş bir hayalet arkadaş grubu olduk bence. Ama durun, asıl arkadaşım tabii ki Aylin. Yan villada kalan kız. Evetevet, biliyorum, Aylin hayalet değil, olsun! Beni görebiliyor ve biz çok iyi anlaşıyoruz. Yalnız bu aralar annem tarihi bir konağın hayalet

Hey!.. Beni duyabiliyor musunuz? Harika! Görebiliyor musunuz peki? Hayır mı? Hmmm! Bunun üzerinde biraz daha çalışmam gerek. Aslında hayalet olduğumdan beri... daha doğrusu ailecek hayalet olduğumuzdan beri böyle ufak tefek sıkıntılar yaşıyoruz. Şey, yaşıyoruz kelimesi tam uymadı galiba! Neyse, siz anladınız beni. Ailecek derken, annemler, babaannemler, ağabeyim, dayım falan işte. Nerede mi kalıyoruz? Tabii ki kendi evimizde! Hem de yeni sahipleriyle birlikte! (Gerçi onların henüz bundan haberi yok ama ols

Merhaba millet! İşte yine karşınızdayım! Hayalet hayatımız bütü hızıyla devam ediyor. Bizim villaya yerleşen akrabalarımızın hâlâ bizi gördüğü yok. Ama biz onlarla yaşamaya alıştık sanırım. Aylin'le arkadaş olmamız ise an meselesi. Umut bunun imkânsız olduğunu söylüyor ama bence Aylin de hevesli. (Yani beni görmeye başlayınca heves edecektir diyorum!) Hem zaten duvarlardan geçen bir arkadaşının olmasını kim istemez ki? (Aylin de istese iyi olur çünkü böyle tek başıma acayip yalnızlık çekiyorum.) Elbette sev

Çok satan 14 Yaşında Bir Genç Kızım Ben'in sevilen yazarı Deniz Erbulak, serinin son kitabında yine okuru karakterlerin arasına katmayı başarıyor. Özge, hayata yetişmeye çalışırken çok mu geriliyor? Yoksa Işın'ın onunla ilgili söyledikleri doğru mu? Belki de hayatını gözden geçirmeli. Ne istediğini bilmiyor mu ya da her şeyi aynı anda mı istiyor? Ama genç olmak biraz da böyle bir şey değil mi? Özge, okulun en popüler kızı olduğuna inanmaya başlamışken, hayatının giderek daha çok karıştığını fark edecek. Ti

Çeşme'deki üniversite hayatı korkunç bir denkleme dönüyor. Timur Betim denklemin neresinde kalacağını seçmek zorunda... ve bu, ölümcül bir seçim! Ancak derin sularda olup bitenler, ölümden korkmayı bile anlamsız kılıyor artık. Dost zannedilen düşmanlar... Düşman zannedilen dostlar... Hesaplar ve fedakarlıklar... Korkanlar ve ümit edenler... O güneşli tatil beldesindeki en ıssız mevsimde gelip insanları bulan amansız dehşet... Hayır hayır söylemiştim, bu tatlı bir gençlik hikayesi değil. Bu gerçek hayatta

Denizin dibinde dolanan gölgeler... Kayalık ıssız koylarda fotoğraf çeken turistler... Lüks teknelerinde yolculuk eden insanlar... Deniz kıyısındaki üniversitelerde öğrenciliğin tadını çıkaran gençler... Başından beri her şeyin farkında olan balıkçılar... Gizlice değiştirilen yaşam türleri ve tahmin edilemeyen sonuçlar... Profesör Timur Betim artık neyin peşinde olduğunun farkında! Ona yardım edebilecek insanlarsa son derece az. Güzin'e gelince... Timur Betim, onun bir kurban mı yoksa sadece bir yem mi oldu

Ya hayatımız, yazılıp değiştirilen bir hikayeyse sadece? Yansıma serisi Nadven ile son buluyor. Kaderin ipleri kesildiğinde, yollar değişir, kaçanlar kovalayan olur, avlar avcı. Geçmiş geleceğe karıştığında, hikayeler değişir, kahramanlar canavar olur, aşıklar yabancı.

Bence okul acayip eğlenceli bir yer. Orada toplama çıkarma ve daha bir sürü şey öğreniyoruz ve muhteşem resimler çiziyoruz. (En azından benimkiler muhteşem!) Ama en önemlisi teneffüsler. Biz teneffüslerde daima futbol oynarız. Koşar, bağırır, atlar, zıplar ve çok eğleniriz. Bazen fazla patırtı yaparız. O zaman nöbetçi öğretmen koşa koşa yanımıza gelir ve bizi çok sevdiğini ama akıllı uslu oynamazsak gerçekten çok fena olacağını, sporun centilmenlik gerektirdiğini söyler.(Centilmenlik dediği bir tür sporcu for

Şairin de dediği gibi, ?Her şey birdenbire oldu." Kız yalnızdı. Adam da öyle. Kız, adamı gördüğünde ne hissettiğini bilemedi. Adamsa kızı gördüğünden bile emin değildi. Belki üst katta yaşayan bir hayaldi. Belki de kentteki yüz binlerce kaybolmuş insandan biri. Adam ve Kız, saklandıkları köşelerden çıkıp birbirlerine dokunurken, bir şarkı çalmaya başladı. Başlarını kaldırdılar. Herkes onları izliyordu... Deniz Erbulak, bir apartmana hapsolmuş iki isimsiz kahramanın sessiz çığlıklarından süzdüğü tanıdık am

Bir şeyler ters gidiyordu. Ya da bilerek tersine çevriliyor! Derindekiler, serinin ilk kitabıyla, aslında gerçek olabileceğine çoktan inandığımız, belki de hep şüphelendiğimiz bir hikâyeyi usulca anlatmaya başlıyor. Ünlü tatil beldesinde üniversite okumaya gelen Belgin. Onu daha ilk anda mıknatıs gibi kendine çeken ama anlaşılmaz biçimde de tuhaf davranan Murat. Suda ve karada yaşayanlarla ilgili bir şeylerin "değiştirildiğini" düşünen Barış. Mevsim değişip kış geldiğinde bile geceleri denize girmeye deva

Arkadaşlar, hayaller ve bazı planlar... Liseye geçen Sibel, hayatıyla ilgili en önemli kararı almak üzere. Önünde koskoca bir sınav maratonu var ve bir an önce mesleğini seçmek zorunda. İç sesi avukat olması gerektiğini fısıldayıp dururken, annesiyle babası ona bambaşka kariyer seçenekleri sunuyor. Kendi ayakları üstünde durmaya kararlı olan Sibel bu mücadeleyi veren tek kişi değil. Yakın arkadaşı, nam-ı diğer "kankası" Tuna da kendi hayat rotasını çizmeye çalışıyor. Tabii bu arada Sibel'e destek olmayı v

Liseye giriş sınav sonuçları açıklanmak üzere... Özge ise heyecandan bayılmazsa ne ala! Artık on beş yaşında olmanın mutluluğunu yaşayan Özge, bir yandan kaç puan aldığını, diğer yandan da Işın'la aynı okula gidip gidemeyeceğini merak ediyor. Çünkü lise dedikleri, farklı bir ortam, heyecan ve eğlence anlamına geliyor. Eh, tüm bunları en yakın arkadaşı olmadan da yaşamak olmaz, değil mi? Peki yeni okulunda Özge'yi neler bekliyor? Yeni dostluklar, daha zor sınavlar, karmaşık duygular, yor ucu sabahlar ama bir