Safiye Erol bu romanında yirminci yüzyılda cereyan eden bir aşk hikâyesini, hamâset dolu bir Rumeli efsânesiyle birlikte dile getirirken ecdâdımızın bu topraklardaki mâcerasını da akıcı ve tesirli bir dille anlatmaktadır.

Çölde Biten Rahmet Ağacı, Safiye Erol Hanımefendi'nin 1962 yılı Ramazan ayı boyunca Yeni İstanbul Gazetesi'nde tefrika edilmiş eseridir. Başlangıçta iki kısım olarak düşünülmüş ise de Ramazan bittikten sonra devamını yazmamış değil, yazamamıştır. Bir mütefekkir hanım romancının Hazret-i Peygamber gibi bir şahsiyetin hayatından bazı safhaları kendi dünyasında muhakeme edişinin bir sonucu olarak böyle bir eseri, güzel üslubu ile okumak ayrı bir zevk olacaktır.

bizi hiç de şaşırtmayan bir heyecan Safiye Erolun hikâyeleri İlk kez Kubbealtından Selim İlerinin takdim yazısıyla Handanın yüzünden med ve cezir hâlinde kızıl heyecan dalgaları geçiyordu. Parmaklarının ucu titredi ve sigaranın uzamış külü mermer masanın üzerine serpildi

"Şöyle bir an için istiğraka vardım güzelim. Karşımda tepeler, çayırlar, nice yıllık âşinalarım, top top ağaçlar ve sararmaya yüz tutmuş bir mısır tarlası... Horozlar ötüyor, havada kuşlar cilve cümbüşle kayıp gidiyor. İşte bir de dana böğürdü. Diyorum ki işte fâni bir güzellik. Ber hayâlî sulh-şân ü cenk-şân Şu asude saadet manzarası bir hayal olduğu gibi kara günler tablosu da hayalmiş ve hayal o derece kudretliymiş ki evliya bile onun dâmına tutulurmuş. Ancak onların hayaline Aks-i mehrû-yân-ı bostân

Ülker Fırtınası aşk, müzik ve insan romanı. İnsanın kendi derinliklerini araştırdığı bir roman. Günlük hayat, kültür ve yasayış biçimlerinin tahlilleri verilmektedir.

Kadıköyü´nde yaşayan ve altı gençten olusan bir grubun 1930-1940 yılları arasında yasadıkları modern hayâtı anlatan bir roman. Aşk duygusunun bütün dalgalanmaları ile tahlil edildiği kitap, üslûbu ve ele aldığı konular bakmından orijinal bir yere sâhiptir.

Hayâtı boyunca kaleme aldığı, çeşitli dergi ve gazetelerde dağınık kalmış makaleler bir araya getirilmiştir. Türk´ün İstanbul medeniyeti, insan, kültür, mânevî mîrâsımız konularının işlendiği bu makaleler, yazarın romancılığı yanında kuvvetli bir kültür insanı olduğunu göstermektedir.