Tasavvuf Tarihi Ders Notları, tam anlamıyla bir el kitabıdır. Hem konuyu özetlemesi hem de yer yer ayrıntıya girmesi bakımından son derece 'kendine özgü' bir metindir. Müellif, bu metni Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesinde Tasavvuf Tarihi dersini okuttuğu 1950'li yıllarda öğrenciler için hazırlamış ve teksir yoluyla çoğalttırmıştır. Yalnız metin içindeki bir kısım kayıtlardan, burada özet geçtiği konuları, derslerinde genişleterek işlediği anlaşılıyor. Bu ders notları, Tasavvuf Tarihi dersinin İlâhiyat

Buz su olur su buğ, aslı sudur. Ses söz olur, söz musiki, aslı sestir. Söz sese karışır şiir, şiir sesle kucaklaşır musiki olur. Dağların karı çöllerin kumu var. Karın soğuğu da yakar, kumun sıcağı da. Soluk gibi. Üflersin üşütür, üflersin ısıtır. Üşümek de ısınmak da hayatın varlığını yansıtır. Hasret oduna yanan yollara, kırlara düşer dillenir, gurbet acısına katlanan dağlara, karlara bakar dertlenir. Soğuğun yakıcılığı sıcağın yandırıcılığı, insanın acısını dilden dile sızısını, gönülden gönüle akıtır. H

Tarih vakit tayin eylemektir. Tarih zaman ile birlikte mekânı zikreylemektir. Tıpkı baba anaya ebeveyn derken ana babaya valideyn derkenki gibi. Zamanı zikrediyorsak mekânı da mekânı telaffuz ediyorsak zamanı da kastediyoruz. Zaman ile mekân bir kâğıdın iki yüzü gibidir. Mıknatısın iki kutbu gibi. Birbirinden ayrı düşünülemez. Kâğıdın bir yüzünü kaldırsan yine iki yüzü bulunan kâğıt olur. Mıknatısın bir kutbunu koparsan yine iki kutuplu bir mıknatıs olur. Bir çift eldiven, bir çift çorap gibi tarih, zaman m

Din ferdin inanç dünyasını tesbit ve tanzim eder. Din itikattır, ibadettir, ahlaktır. İyi ahlak fertte de cemiyette de taçtır. İnsan dine göre inanır, dine göre davranır, dinine göre yaşar. İlahî nizama inanmayan, fizikî intizamı anlamayan tayınır, yanılır ve şaşar. Adam ferttir, insan cemiyet. Ferdin izi şahsiyettir, cemiyetin izi medeniyet. Yaşanan irfan eşyaya yansıyınca sanat oluyor. Dinle doğan ilimle anlaşılan hayatta davranılanlar görenek olup yaşanıyor, gelenek olup yaşatılıyor. Yaşanan bu ?içtimai

Bu dünyanın doğan ölen önlü sonlularından, konan göçen güzel konuklarından, Kemâl Edîb Kürkçüoğlu (1902-1977)'nun, nesirlerini biraraya getirmekte Dilimin Döndüğü Kadar... Kürkçüoğlu görklü yazmış. Yol yolak bilmez yazarların, dur durak tanımaz yazılar karaladığı, kalemlerin elem saçtığı, yazıların acı sattığı, güzel yazıların mumla arandığı bir günde, bir daha açmayacak olan bir çınarın yapraklarını karıştırmak, biraz acı, biraz tatlı, biraz buruk tadımlı da olsa güzeldir. Güz de güzeldir, köz de; sararıp