Kuşağı arasında kendine özgü bir yere ve biçeme sahip olan Orçun Türkay'dan yeni bir kitap: Bir Serap Günce. Gerçeklikle beslenen hayallerin tutulduğu bir yas günlüğü. Uzunca bir burnu, genişçe bir ağzı vardı. Ağzını büzerek gülüyor, gözleri doluyordu. "Annem çok güzeldi" dedi. Tunç Bey'le (YKY, 2018) aralık bıraktığı kapıyı kapatmadan ilerliyor Orçun Türkay. Bir Serap Günce yüklerinden arınmış, ölüm korkusunu yenmiş bir anlatı. Bir kayıp sonrası yaşanan edebi artçı sarsıntı...

Orçun Türkay'dan bir baba anlatısı... Tunç Bey sıkı örülmüş yalın bir anlatı. "Tunç güzel bir ad, öyle değil mi?" sorusuna verilmiş çıplak bir yanıt... Babayla düğümlü sessiz anları kalemin ucuna dolayıp geri getirme çabası yazınsal bir eyleme dönüşüyor. Daha önce Peri Masalları (2004), Zavallı (2008), Belkıs, Cevat ve Ne İdüğü Belirsizler (2011), Dans Ediyor Bir Hane (2016) gibi yükte hafif pahada ağır kitaplarıyla tanınan Orçun Türkay Tunç Bey adlı anlatısında yitirilen babanın geçmiş zamandaki izini sürü

Peri Masalları (2004), Zavallı (2008), Belkıs, Cevat ve Ne İdüğü Belirsizler (2011) kitaplarıyla kendine ayrıksı bir yer edinen Orçun Türkay bu defa sıkı bir anlatıyla okuru karşısına çıkıyor. Dans Ediyor Bir Hane özellikle edebiyat entelektüellerinin ilgisini çekecek. Çünkü günümüz anlatısına yepyeni bir perspektif önerisi sunuyor. Yeni Roman akımına özgü benzetme ve anıştırmalarla dolu, sinemasal bir yöntemle yazılmış, insanı ve olay örgüsünü dışlayan bir kurmaca. Orçun Türkay birbirine bağlı 23 kısa met

"Yükte hafif, pahada ağır" bir kitap: Belkıs, Cevat ve Ne İdüğü Belirsizler, dokuz resimli öyküden oluşuyor. Peri Masalları ile ama özellikle 2008'de çıkan Zavallı ile dikkati çeken Orçun Türkay'ın bu üçüncü kitabı da sert ve alaycı. Yazar, kendi çizgisinden sapmadan, bildiğini okuyarak ilerliyor. Üstelik bu kez kendini iyiden iyiye yokuşa sürüyor, önce resimleyip sonra öykülüyor. Dahası, çizginin ketumluğunu sözle açmayı deniyor: Resminin "görkemli sessizliği"ni anlatısının sivri diliyle bozuyor... Yazar,