Batı hukuk sistemi içinde, farklı inanç sahiplerinin hak ve özgürlüklerinin tanınması için 20. yüzyılı beklemek gerekti. İslâm hukuk sisteminde ise farklı din ve inanç sahiplerine dokunulmaz ve ihlal edilmez bir çerçeve içinde hukuki bir koruma sağlandığı görülür. Bazı istisnalar bir yana bırakıldığında bu teminatlı hukuki yapı gayrimüslimler için eşine rastlanmayan bir uygulama olmuştur. Osmanlı Devleti de bu uygulamayı devam ettirerek çokkültürlü bir sosyal yapıyı mümkün kılmıştır. Ancak, Osmanlı uygulam

Türkiye, bulunduğu coğrafyada İran ve Rusya ile birlikte köklü bir devlet tecrübesine sahip nadir devletlerden birisidir. Türkiyeyi diğerlerinden ayıran önemli bir hususiyet, bugün komşu olduğu birçok devleti kendi bünyesi içerisinden çıkarmış olmasıdır. Bu da ister istemez Türkiye ile bu devletler arasında farklı bir ilişkinin ortaya çıkmasına sebebiyet vermektedir. Uzun bir süre gel-gitler içerisinde inişli çıkışlı bir seyir takip eden bu ilişkiler, özellikle son yıllarda daha olumlu seyretmektedir. Türki