Bu Nefiy adlı fantastik, siyasi, epik, absürt kara romandaki olayların ve kişilerin hepsi gerçektir. Onlar bu kâğıtlarda, yazarların düşlerinde, satırlarda, kelimelerde, kolektif bilinçaltında var oldular ve roman zamanın birinde kaybolmaya karar verene kadar hep var olacaklar. Nefiy oldular Aden bahçelerinden. Dolanıp durdular, arandılar, sordular. Yine de var oldular. Nan, Non, İnan, Anba, Cemile, Meryem, Afide, Selman, Tobias, Yalgız, Nevral Billur diye bilindiler. Yoksul yoksun barakalardan yüksek kule

Vaktidir artık Zamanın içinde Hükümleri aramanın, ölümün yanı başında yaşamın içinde aşkı bulmanın "Başka biri var." Öfke içinde onu öldürmek istersin ya da kendini. Zaman durur, tapınılan sevgili, sevdiğinde var ettiğin yaşam gücü durur. "Başka biri var." Kim? Meydandaki adam mı? Hallaç bir an başını kaldırdı, gözünü açtı. Ölüm Meleğini gördü, artık yanındaydı, kanlanmış beyaz saçlarını okşadı, başını tuttu, kulağına fısıldadı, "Vakittir artık Ebu Abdullah Hüseyin Mansur El-Beyzavi el-Hallaç" "Çok mu isti