Joburg, Benim, okuru bilincin ve zamanın labirentlerinde gezintiye çıkaran modernist tarzın en çarpıcı öykülerini bir araya getiriyor… Ahmet Sait Akçay, her kitabında farklı bir öykü anlayışıyla yazmayı ‘göze alabilmiş’ bir yazar. Tamamı Afrika’da geçen öyküleriyle, şahsi coğrafyasının sınırlarını genişletirken, dilin imkânlarını da zorluyor. Yazılarında postmodernizmi olumlayan Akçay’ın içindeki ‘gizli’ modernist; Joburg, Benim’i zenginleştiren, beklenmedik bir unsur. Afrika’yı, Batı’nın klişe bakış açısıy

Ahmet Sait Akçay Modern Afrika Edebiyatı çalışmasında, Afrika edebiyatını başlangıcından bu yana en temel eserleriyle tartışmaya açıyor. İlk Afrika metinlerinden günümüze kadar edebiyattaki ana temaları, yönelimleri sorgulayan Akçay, gerek yerli dillerde gerekse Avrupa dillerinde boy veren romanları, öyküleri, şiir seçkilerini ve oyunları çözümlüyor. Christopher Okigbo, Wole Soyinka, Chinua Achebe, Camara Laye, Amos Tutuola, Thomas Mofolo, Mongo Beti, J. P. Clark, Countee Cullen, Flora Nwapa, Ayi Kwei Armah

Ahmet Sait Akçay, son zamanlarda iyice belirgin hale gelen İslamcı popüler kültür üzerine çok güzel bir inceleme yapmış. Ertuğrul Özkök, Hürriyet Gazetesi Ahmet Sait Akçay'ı benzerine az rastlanan bu incelemesinden dolayı bize yalnız kutlamak kalıyor. Popüler kültüre özel ilgi gösterenler için de çok önemli bir ürün bu. Orhan Kahyaoğlu, Radikal Kitap Dini propagandanın, idealize edilmiş yaşamların ve özeleştirinin aracı olarak romanın kullanıldığını düşündüğünüzde bu tarz bir incelemenin çok önemli veriler

Cape Town Öyküleri, siyah kıtanın netameli şehirlerinden Cape Townda hayatın acı tecrübelerine odaklanıyor. Renklerin siyasetinden kültürel ırkçılığa farklılıkların gerginliklerini şehrin renkli görüntülerinde yansıtan Ahmet Sait Akçay, Cape Townda görünmeyeni, öteki olanı öykülerine taşıyor. Siyahlık, beyazlık, melezlik ya da öteki olmanın anlamını sorgulayan öyküler, kurmacanın, deneyselliğin ve biçimselliğin de çarpıcı örnekleri. Cape Town Öyküleri, öteki coğrafyanın tedirgin, kırılgan yapısına tekinsiz

Karşılaştırmalı edebiyattan postmodern romana, deneysel öyküden İslâmi edebiyatın sosyolojik okumalarına farklı sularda gezinmeyi seven Ahmet Sait Akçay, bu kez bir Orhan Pamuk kitabıyla karşımızda. Akçay, Okumanın Farkı: Orhan Pamukta, Türk edebiyatını Nobel Edebiyat Ödülüyle tanıştırmasına karşın, son yıllarda bir tür sükût suikastıyla karşılanan yazarı yepyeni bir okumayla tartışmaya açıyor. Akçayın; Barbara Johnson, Jacques Derrida, Roland Barthes, Paul de Man ve Walter Benjaminden yola çıkarak yapıboz

Ahmet Sait Akçay, Siyabestâ ve Hayydan sonra bu defa deneysel öykülerle edebiyat serüvenine devam ediyor. Mukavemet, direniş ve suskunluk gibi iki tezat temaya alışılmadık yorumlar getiriyor. Seslerin yapılara, sözcüklerin mecaza dönüştüğü öyküler hep başka öykülere teşne. Kitaptaki öyküler anlatmak kadar imkânsızlığın, dilden çok yapının, temsil ve biçimin okumasına çağırıyor okuru.

Doğu yöresini orada yaşayanların gözünden bize aktaran Ahmet Sait Akçay, son derece politik bir dönemi dillendirmesine karşın, öykünün estetik duyarlığını gözardı etmeden, yüzyılın son çeyreğinde yaşanan kaosu her öyküsünde farklı bir ses ve bakış açısıyla ele alıyor. Doğu bireylerinin yaşanmışlıklarını, kaderci yaklaşımlarını daha da önemlisi mağduriyetlerini gerek bireysel gerekse toplumsal düzlemlerde çarpıcı bir şekilde yansıtan dramatik öyküler... Öykülerin herbiri ayrı bir tanıklığı gözler önüne seriy