Sahne sanatlarının hemen hepsi ilk bakışta aynı paydayı bölüşmesine karşın tiyatro ile operanın arası hep açıktır; en azından tiyatroya gönül verenlerin neredeyse tamamına yakını operayı küçümser. Öyle ki, daha konservatuvarda başlar bu; gerekçe de hiç değişmez: en başarılı opera sanatçıları bile oyunculuk söz konusu olduğunda kırık not alır. Türkiyede bu yaygın kanının akademisyenleri bile etkilemiş olması kimseyi şaşırtmaz. Murat Tuncay bu kısır döngüyü aşan ender aydınlarımızdan biridir. Bu bağlamda son

Hıristiyan dünya görüşünün etkisi altında biçimlenen ve "İnanan insan" dünyasının atmosferini yansıtan Ortaçağ dinsel oyunları, gerek geliştirdikleri tiyatro teknikleri, gerekse geniş halk kitlelerinin bugün bile yaratılmayı çalışılan, "Oyunlara aktif olarak katılma" eylemini büyük boyutlarda gerçekleştiren özellikleri dolayısıyla, Tiyatro Tarihi içinde özgün bir yere sahip bulunmaktadır. Elinizdeki kitap, bir 'Ortaçağ Tiyatrosu Tarihi' değildir. Sayıları giderek artan tiyatro eğitimi kurumlarımızda ve işin

Sahneye Bakmak, tiyatro sanatının ihtiyaç duyduğu ortak terminolojiye ulaşmak, belli kavramları tarihsel boyutlarıyla ele alarak, yeni bir perspektif içinde sunmak adına girişilmiş uzun soluklu bir çalışmanın ilk adımı. Dramatik, Dogma, Tiyatro Sanatı ve Din İlişkisi gibi daha temel meselelerle, tiyatro sanatının estetik çerçevesini belirleyen ana kavramlar sahneye bakışımızı belirlemekte. Sahneye Bakmak, bu alanda derinlikli bir bilgiye ulaşmayı arzulayanlarla, akademik çalışma içinde olanların bilimsel i