Eylem dünyamızı düzenleyen ahlâkî ilke ve değerlerin kaynağının, yapısının, temel niteliğinin ne olduğu ve insanın hangi amaç ve gayeler doğrultusunda nasıl ve ne şekilde eylemde bulunması gerektiği, hem eylemleri üzerinde düşünen, onları sebep ve sonuçları itibarıyla eleştirel bir değerlendirmenin konusu yapan sağduyu sahibi insanların yanıtını aradığı sorular arasındadır. Hem de söz konusu sorular ahlak üzerine rasyonel bir düşünme olarak tanımlayabileceğimiz ahlak felsefesinin (etiğin) de temel problemat

Sanırız gerek kendi hayatında gerekse başkalarının yaşantısında hoşa gitmeyen, acı ve ıstırap veren ve kötü olarak nitelendirilen olay ve olgularla karşılaşmayan ve bundan rahatsızlık duymayan hiç kimse yok gibidir. Örneğin bir gencin hayatının baharında elim bir trafik kazasıyla ölümü ve geride bıraktıklarının acısı, bilinmeyen nedenle özürlü doğan ve hayatı boyunca da o özrüyle yaşamaya mecbur kalan bir bebeğin sorunlarla dolu dünyası ya da doğal bir felaket olan depremin kitleler üzerinde neden olduğu ac

Plantinganın, Tanrının varlığını kanıtlamak için ontolojik argümanı yeniden yorumlayarak savunmasının yanında, klasik teistik argümanları eleştirerek, Tanrı inancını temel inanç olarak görmesi ve herhangi bir argümanla temellendirilmese bile rasyonel bir inanç olarak kabul etmesi bugün Batılı felsefe çevrelerinin ilginç tartışma konuları arasındadır. Plantinganın ana düşüncesi, dinî inançların rasyonel olması için doğrulanmış başka inançlar tarafından desteklenmek ve onaylanmak zorunda olmadığı şeklindedir.