İşittiğini tanımlamaya kalkışsa, ufak tefek, zayıf bir gövdenin çıkarabileceği bir ses bu, derdi... Derviş'e öyle geldi ki, bir soru soruyordu bu ses. "Ellerim nerede?" diyordu sanki. "Kollarım, bacaklarım nerede, göstersene, içim nerede?" Arılar çoktan başının etrafında dönmeyi bırakıp arkasındaki bir dala konmuş ama Derviş fidan tarlasının ortasında kasılıp kalmış, beyninde uğuldamaya devam eden bu sesi dinliyor, aslında aynı anda için için Zahide'yi aradığını biliyor, onun kulağına eğilip bir yol gösterm

Hesabı ödedikten sonra ufak valizimi alarak, kahvenin baktığı meydanın ortasındaki metroya doğru yürüyorum. Metronun derinliğine dalmadan önce son bir kez daha, yüzyıllarca nice krala, nice imparatora görkemini ve iktidarını hatırlatmış, şimdiyse levhalarıyla, parlak ışıkları, mini etekli, kot pantolonlu kadınları ve erkekleriyle, egzoz kokan otomobilleriyle yanlış zamanda ve yerdeymiş duygusunu veren kente bakıyorum. Ama bu kenti sadece bu haliyle anımsamayacağımı, onun, hiçbir benzerliğinin olmadığı, Anad

Her sınıfta, her okulda göçmen, Almancı çocuklar vardı demek. Garip çıbanlar... Yazları ailelerinin gelmesini bekleyen, geldiklerindeyse yaşamlarının akışı değişen, kesintiye uğrayan, bir aylığına analı- babalı olmanın ayrıcalığına kavuşan ama çoğunlukla bu anne-babayı nereye koyacağını bilmeyen yaz çocukları. En çok da temmuz çocukları. Arada kalmış bir kuşak, Almancıların ikinci kuşağı. Aşklar, tereddütler, küçümsemeler, kollamalar, kardeşler, çocuklar, anneler, memleketten gelenler, emlekete dönenler...

Bu güzel ve kendini beğenmiş adamla yan yana yürümek, onun bir ay önceki karşılaşmalarını unutmamış olması... Yüreğinde şakıyan kuş kanatlandı, hafif kızaran yanaklarına kondu, iki tel beyazı dün akşam kopardığı saçlarında uçuştu, durmadı yerinde, kanatlanıp gözlerinde titredi, dudağındaki gülümsemeye kondu.Beyaz örtülü lokanta masaları, zeytinyağlı yeşil fasulye, ada sahili, yağmurlu akşamlar, masallar... Dağ ve ekşimek kokan uzak akrabalar... "Ne olduysa Lodos yüzünden oldu." Orta yaşlı kadınlar, boşanmış

Soğuk bir yılbaşı gecesi. Ankarada bir kahvede içindeki boşluğun nedenlerini anlamaya çalışan Aysu, Almanyanın karla kaplı bir kentinde, yıllar önce Süheyla ile yasak bir aşk ilişkisi yaşamış olan ve gelen bir telefonla yeniden bu aşkın peşine düşen Klaus, geçmişiyle hesaplaşan Şükriye Hanım, Sabri Bey ve oğulları Aziz. Ve sürekli çalan ama kimse tarafından açılmayan telefonlar... Temmuz Çocukları Menekşe Toprakın ilk romanı.

Valizdeki Mektup, Menekşe Toprak'ın ilk kitabı. Birbirinden bağımsız dokuz öykü, kendi anlatı dünyasını kurabilmiş bir yazarı müjdeliyor. Yalnızlık, cinsellik, aşk, kimlik gibi en temel sorunlar çevresinde dönen öyküler, hem samimi hem ustalıklı, hem yalın hem zengin. "İki ağır valiz ve askıları omuzlarımı kemiren sırt çantasıyla yavaş yavaş çıkıyorum merdivenleri. Yirmi iki basamağı geride bırakıyorum. İkinci kata ayak basıp dinlenmek için valizleri yere koyduğumda, eski alışkanlıkla yine merdiven saydağım