Hiç bitmeyen hikâye hayatın kendisidir. Her insanın hayatı, yaşarken kendini anlatan bir hikâyedir. Yıllardır hikâyemizi tekrar ediyorum. 16 yıl önce yaşadığımız mecburi ayrılığa, birbirimizden kopuk, uzak bir hayat yaşamamıza rağmen, hikâyemize inanmaya devam ettim ben. 16 yıldır gözüm üstünde; sana bir şey olmasın, sen üzülme, gerçekler canını acıtmasın diye. Unutmak seni mutlu edecekse beni unutmana da razıydım. Nitekim unutman için elimden geleni yaptım. Geçmişe teslim olur; unutmaktan vazgeçer, ha

GERÇEKLİK ŞOVUNDAN GERÇEKLİK KURGUSUNA BEYAZ CAMIN REALİTY ŞOV HALİ SEMA KARABIYIK Yaşadığımız çağın kilit ifadesi, fark edilmek. Reality Şovlar, hangi tema üzerine inşa edilirse edilsin, özünde fark edilmeyi bekleyenlerin trajedisini anlatıyor. Sosyal medyada tam pansiyon kendini teşhir edenlerin derdi de fark edilmek. Reality şovda yıpranma pahasına kendini sergileyenlerin de. Acı verici bir şekilde ihmal edildiğini düşünen, görmezden gelinmiş, fark edil- memiş, dışlanmış, kendini yalnız hisseden

Geleceğimi Kaybettim Hükümsüzdür , kaderin ve kederin kaynağı nedir ? sorusuna Feride'nin hikayesi üzerinden cevap arıyor. Hayat tecrübesi nedir ?Başımıza gelenler mi başımıza gelenlere verdiğimiz tepkiler mi ? Aramızda ferideler var, lakin okuyucu olarak bizler ne kadar Feride olabiliriz ? Feride'nin hikayesi , etrafında kazılmış kuyulara rağmen sonuna kadar insan kalan modern bireyin nefs terbiyesi. Fatma Barbarosoğlu Sema Karabıyık'ın Muamma ile başlayan bütün romanlarını okurken ; bilimkurgı romanlarını

Kaybettiklerimizi bir gün kazanacağız diye umutla bekleriz. Ya da kaybettiklerimizi hiç kaybetmemişçesine yeniden inşa ederiz. Emek ile sabır ile. Geriye dönüp bakmadan yola çıkarız. Yolda olmaktan mutlu; menzile varmaktan korka korka yol alırız. Muamma ve Üstü Kalsın İhanetimin romanları ile edebiyat ekonomi ilişkisini özgün bir dil üzerinden inşa eden Sema Karabıyık; son romanı Kayıp Umutlar Merkezinde başarıya hüküm giymiş, kariyer hırsıyla dolu modern kadının yol halini anlatıyor. Kendisini, ai

Hikaye anlatma yerini proje dizilere bıraktığından bu yana seyirciyi şaşırtmak, siz olsanız ne yapardınız sorusuna maruz bırakmak, vay be ne hayatlar var şaşkınlığını reytinge çevirmek için yapılıyor yerli diziler. Bir eve tıkıştırılmış sözde aile fertlerinin birbirine ihanet etmesi, kötülüklerin en yakın aile fertlerinden gelmesi üzerine kurulu şiddet dolu hikayeler güven duygusunu yok ediyor. Bireyselleşme/özgürleşme çatısı altında modernize edilen babalar pasifize ediliyor. Yeni bir gerçeklik inşas

Farklı yaş grubu, farklı meslek, farklı eğitim düzeyinden kişiler, aynı anda, aynı dizi için ekran başına geçseler de; herkes kendi değerleri, kendi anlam dünyası eşliğinde ve ışığında seyrediyor aynı hikayeyi. Seyirci; gerçek hayattaki durumları anlamlandırmak için dizi tecrübelerini referans noktası olarak kabul ettiği gibi, ekranda seyrettiği hikayeyi anlamlandırmak için de gerçek hayattaki tecrübelerine başvuruyor. Bir diziyi izlemek ekrandaki hikaye ile izleyicinin kendi dünyası arasında aktif bir

Yarım kalmış hikayelerin sahibi, bir gün döner mi hikayesini tamamlamak üzere kalbini bıraktığı yere? Cenan döndü.Hikayesini tamamlamak için değil. Kayıp haberi ile sarsıldığı kardeşi Deryayı bulmak için. Deryayı ararken; geçmişten gelen öldürücü bağlantıların gölgesi düştü gönlüne. Bir tarafta Yiğit bir tarafta Berker. Soruların cevapları esir aldığı muamma yeniden girdi devreye: Masumiyet nerede biter, ihanet nerede başlar? Roller karıştı tekrar; cellat ve kurban, şeytan ve melek, cesur ve korkak. Atılan

Kendi küçük hikayeleri dışında büyük bir hikayenin parçası, 3 genç insan. Yiğit ile Berkerin hayat hikayesinin kesişme noktası: Cenan. YİĞİT; 3 günlük bir bebekken yetimhanenin bahçesine terk edilen bir kimliksiz olarak kim olduğumu merak ediyordum. Kader ikizim aynı gün yetimhanenin bahçesine bırakıldığımız can arkadaşımın izini kaybetmiştim. Adını soyadımda, soyadını adımda taşıdığımdan habersizdim. İnsanoğlunun en zayıf yeri, kalbim, işgal altına girdiğinde değişecek tüm yaşantım. BERKER; Ben bir eko