"Kör biri, görmeye başlayınca her gördüğüne inanırmış derler. Özge güldü ama kederle güldü. Kederin en olmadık yerlere gizlendiğini çok önceden, gerçeklerden öğrenmiştim. Gerçekler, umudu olanlar içindir. Onlar neyin yalan, neyin sahici olduğunu bilmek zorundadır. Ben değilim." Kaybetmeden Önce, rüyanın en güzel yerinde uyananların hikayesi... Orhan Özekinci; geçmişi kalbinde bir yara gibi taşıyanları, hikâyesi hikâyesine denk gelen hayatları, hiç yaşanmayacaklara inananları buluşt

bir kahramanlık yapıp koyalım adını ikimizin bilip de söyleyemediği o şeyin gördüğü halde görmezlikten gelip peşimden hep bana bakıyor hissi ağzından laf aldım güzel günlerin oturmaya bekliyor bizi