Sır olur birden baskıyla yıkanan kent Sokaklarda bir faili meçhulle Bitmeyen umutlarla Cesaretle Dolup taşmalı bütün şehirler Tek bir vücut Haykırmalı hep bir ağızdan özgürlüğü Düşenlerin ardından değil gözyaşları Yüreğimizde taşıyarak onurunu Uğurlarken sonsuzluğa Taşmalıyız şehirlerden Yeniden doğacak günleri kucaklayıp

Dünyamızı korkunun efendileri yönetmektedir. Çünkü korku, tüm taşlardan, kıratı biçilmeyecek oranda daha değerli bir meta ve tüm ruhlardan milyonlarca daha değerli meta ve tüm ruhlardan milyonlarca daha etkili bir duygudaşdır. İnsanoğlu sevdiğine maddi servetinden kendi biçtiği ve istediği kadarını ama korkutulursa korkutana tüm servetini verebilmektedir. Ne yaman çelişki ve ikiyüzlülük değil mi?

"Soför bölümünde Ulas, hemen yaninda Mahir oturuyordu. Arka koltukta Ise ortada ben, sol tarafimda Hüseyin, sag tarafimda da Hüdai vardi. Arabayla hizla giderken yolun karsi tarafinda yardim isteyen insanlar görmüstük. Yaralanmis ve kan içinde yatan insanlar. Ulas düsünmeden frenlere asildi, insanlara yardim için ilk firlayan Hüseyin ve arkasindan Mahir oldu. Ne var ki karsi yola geçerken hizla geçen arabalarin altinda kaldiklarinda yapacak fazla bir sey kalmamisti. Hüseyin ölmüs, Mahir yaralanmisti. Hemen