Cafer Yıldırım, 46 şairimizden hayat çizgileri taşıyan ve onların şiirleriyle ilgili tahliller içeren bu kitabıyla tezkirecilik geleneğini sürdürüyor. Yazar, eski ve yeni şairlerimizi okur gündemine taşırken, onlar vasıtasıyla şiirin soluğunu diri tutmayı amaçlıyor. Yunus Emre, Mevlana, Fuzûlî, Şair Eşref, Tevf ik Fikret, Nâzım Hikmet, Yaşar Nezihe Bükülmez, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Enver Gökçe, Cahit Sıtkı Tarancı, Attilâ İlhan, Ahmet Telli, Sait Faik Abasıyanık, Rıfat Ilgaz, Soysal Ek

Söz yani dil aslında gündelik bir olgudur. Kişinin gündelik yanıdır. Toplumla alışverişini kişi bu gündelik tarafı ile yapar. Bunun içindir ki en fazla bu tarafından yıpranır. Gerçekte ise ikili bir durum söz konusudur. Hatta hayli karmaşık ve karşılıklı bir ilişkinin kalıbıdır kişi ile dilin birlikteliği. Biri diğerinin anlatımıdır. Anlatım işlevi dilindir, fakat dile bu işlevi yükleyen onun sağılıp çıktığı kaynak, dilin bütün olumsuzluklarının da geri döneceği varlık’tır. Varlığın toplumsal algı merceğind

"Yurtsuz Sevda´da uzunlu kısalı kırk altı tane şiir yer alıyor. Bu şiirler genelde yaşama sevincini yansıtırken, insanın doğa ve toplumla olan mücadalesini de göz ardı etmiyor ve temiz bir dil işçiliği taşıyor. Yıldırım kırsal kesim orjinli olmasına karşılık şiirlerinde buna benzer bir havaya rastlamak oldukça güç. Yine de Yıldırım´ın Türk Halk şiiri geleneğinden yararlanarak yeni açılımlara yöneldiğini ifade etmek olası." - Zühtü Bayar, Kitap Gazetesi, 1 Ağustos 1995 "...Cafer Yıldırım Halk şiiri gelen

köktin tüşer tengridem hua çeçekler bulgaşu olgurak erki inimizning etözin titmek belgüsi gökten düşüyor tanrı gibi güller ve çiçekler bunlar acaba kardeşimizin bedenini feda belgeleri mi Göktürklerin blok taşlara oyulmuş, Uygurların ise kitaplara dönüşmüş bir görkemle varlığımızı kucaklaması basit bir rastlantı mıdır? Yoksa tarihsel gelişimin basitten karmaşığa, ilkelden moderne uzanan çizgisinin gerçek anlatımı mı? Bu sorunun cevabı Türk kültürünün gelişim doğrusunun olduğunca, Türk şiir se

Bir şiir kitabı elinizdeki. Hayvanların şaşırtıcı, ilginç dünyasından söz eden şiirlerden oluşuyor. Şiirlerde kimi zaman öğrencilerin, hayvanlarla ilgili merak dolu soruları var. Kimi zaman da bir kuzunun doğduktan hemen sonra yaşadığı duygular, kendi ağzından aktarılıyor... "Kokarca niçin koku salar anne Düşmanlarını gördüğünde? Sığırcıklar yavrularını neyle besler Yağmurlu, ıslak günlerde? Ve neden V biçiminde Uçar yaban kazları?" "İki çarpı iki: Dört ceylandır belki, Atlı karaca yavrusu. Bir orman,