"Bizans, Roma İmparatorluğu'nun devamı ve gerilemesi olarak görülüyor. Bizler, yüzyıllar öncesinden kalmış hınçların getirdiği bilinçsiz bir çabayla, kaybolmuş dini tutkuların belli belirsiz şekilde yeniden hatırlanmasıyla, Ortaçağ Yunanlarını hala, onları anlamamış olan Haçlıların ve onları aforoz etmiş papaların yargıladığı gibi yargılıyoruz. Gerçekte ise Bizans, bundan tamamen farklıydı. Her ne kadar kendisini Roma'nın mirasçısı ve sürdürücüsü ilan etmişse de, imparatorluğun eski ve şanlı başkenti üzeri

Gerçekte, Roma İmparatorluğu düştükten sonraki bin senelik hayatında Bizans´ın durmadan harabeye yuvarlandığı kolaylıkla zannolunur. Böyle düşünmek asla caiz değildir. Onu mahvedecek gibi görünen bunalımları çoğunlukla kıyas kabul etmez derecede parlak devirler ve ümit edilmeyen yeni doğuşlar takip etmiştir. Bu devirde, bir tarihçinin sözüne göre "İmparatorluk, bu ihtiyar kadın, altın ve kıymetli taşlarla süslü bir genç kız gibi görünür. V1 ınci asırda, Justinyen devrinde, devlet, son bir defa, Roma´nın iyi