Silivri fire yogurt, Kanlıca yogurt, Trabzon külek yogurt, Bolu keş, Kilis Yörük yogurt, Tatar pine cone yogurt, Denizli scorched yogurt, Burdur sack yogurt, Beşikdüzü yoğurt kesmesi, Sivas peskütan, Kars creamy kurut, Hatay salt yogurt, Gesi dorak yogurt, Muğla kırktokmak... Double Cream Silivri! – Turkey’s Yogurts charts the journey and evolution of Turkey’s national food from antiquity through to modern times: yoğurt is made and consumed the length and breadth of the land from Edirne to Batman, Eskiş

Aslında bir çiçek olan enginar hakkında ne biliyoruz? Peki, neredeyse tüm medeniyetlerde, mitolojilerde kutsal görülen nar hakkında? Domates sosuyla yatıp kalkan İtalyanların domatesle ancak Osmanlı’dan sonra tanışabildiklerini biliyor muydunuz? Sağlık için tehlikeli olduğu düşünüldüğünden patlıcan ekiminin ve yenmesinin İngiltere’de bir süre yasaklandığını? Sırf bir sineğin yokluğu yüzünden incirin her yerde meyve vermediğini? Kıtlık zamanı kurtarıcı haline gelen patatesin uzun süre

“Bu çalışmamızı, bize yemek zevkleri ve damak tatlarını miras bırakan aile büyüklerimizin yanı sıra başta ünlü yazar, döneminin sayılı yemekseverlerinden ve hepsi de birer şaheser olan anı kitaplarını tekrar tekrar okumaktan bıkmadığımız üstat Refik Halit Karay ve onun izinden giden, yemek olayını sadece nefis körletmek ya da karın doyurmak değil, ortak kültürümüzün ayrılmaz bir parçası gibi herkese adıyoruz. Bir başka edebiyat ustası, Yahya Kemal’in ‘Itrî’ şiirinin sonundaki ‘Belki hâlâ o besteler çalınır

“Görünüşte sıradan” insanların kişisel cevherini keşfetmede keskin bir göz, bunu aktarmada leziz bir kalem Artun Ünsal. Yıllar önce başlattığı ve kendi adıyla birlikte anılan bir tür halini alan “sıradan insan portreleri”nde yepyeni bir toplam Boğaz’ın İnsanları (Boğaziçi’nde Tanıdık Yüzler). Çeyrek asırdan fazla bir zamandır Çengelköy sakini Ünsal, Üsküdar’dan Paşabahçe’ye yer yer Beyoğlu, Ortaköy ve Beşiktaş’a uğrayarak balıkçısından çiçekçisine, halatçısından dişçisine, mimarından pastanecisine kırk dört

Siyaset bilimi profesörü, sosyolog, yemek ve mutfak kültürü araştırmacısı, gurme Artun Ünsal'ın, geniş ve disiplinlerarası birikimiyle, yaklaşık 10 yıllık bir çalışma sonucunda ortaya koyduğu İktidarların Sofrası gerek hacmi gerek içeriğiyle bir başyapıt. Yemek ve siyaset ilişkisini Sümerlerden Antik Yunan medeniyetine, Roma İmparatorluğu'ndan Orta Asya Türklerine, Moğollardan Osmanlı Devleti'ne uzanan geniş bir coğrafya ve tarihsel dizge içinde her yönüyle ele alan kitap, yemek ve sofra kültürünün siyasete

27 Mayıs askeri müdahalesini izleyen dönemin getirdiği görece özgürlükçü ortamda, 1961 Anayasası'nın sağladığı yeni siyasal güvencelerin ışığında kurulan ve Cumhuriyet döneminde TBMM'ye ilk kez girebilen sol parti özelliğini de taşıyan Türkiye İşçi Partisi'nin (TİP) 10 yıllık yaşamı ele alınıyor Umuttan Yalnızlığa – Türkiye İşçi Partisi (1961-1971) kitabında. Türkiye solunun tarihsel geçmişi yönünden, TİP kendinden önceki solun "mirasçı"sı sayılsa bile, organik ve ideolojik bağlar ve kişiler bakımından bir

Güncellenmiş yeni baskısıyla Benim Lokantalarım Artun Ünsalın son on yılda gittiği yeme içme mekanlarından derlediği göz ve damak anılarını içeren tam bir başucu kitabı. Geleneksel Boğaz ve Beyoğlu meyhanelerinden tencere yemekleriyle ünlü esnaf lokantalarına, yabancı restaurantlardan Anadolunun özgün mutfaklarına, köfteciden kebabçıya; pastırmacıdan turşucuya, muhallebiciden kaymakçıya dek pek çok yenme içme mekanı üzerine Artun Ünsalın yazdığı övgülü-yergili eleştiriler, günümüz lokantalarının tutana

Efsaneye göre, Havva ile birlikte cennetten yeryüzüne kovulan Âdem 930 yaşındayken öleceğini hisseder ve Tanrıdan kendisini ve dolayısıyla tüm insanlığı bağışlamasını dilemeye karar verir. Bu amaçla oğlu iti Cennet Bahçesine gönderir. Bahçenin bekçiliğini yapan melek, itin duası üzerine İyi-Kötü Ağacından aldığı üç tohumu ona verir ve öldükten sonra babasının ağzına koyup öyle gömmesini söyler. Âdem ölür ve Tabor Dağı yakınında Hebron Vadisine gömülür. Âdemin ağzında yeşeren ve kök salan üç tohumdan Akdeniz

Bir Anadolu bilmecesinde Allahın hikmeti, kulun nimeti nedir? diye sorulur. Yanıt ekmektir. Ekmeğe nimet der Anadolulu. Çünkü ekin, buğday ve ekmek, dünya tarihinde ilk kültür tarımının yapıldığı bölgelerden biri olan Anadoluda yaşayanların adeta genlerine sinmiştir. Yoksulu da varsılı da, hükmedeni de hükmedileni de doyuran ekmek, bir lûtuftur. Tanrılar esip gürleyince onların kızgınlıklarını yatıştırmak için, bol ekin verdiklerinde ise onlara şükür için sunulan adaktır. Bir Musevinin Tanrıya sunduğu ekme

Herkesin öyküsü, kişisel tarihi farklı olsa da, sonuçta hepimiz yaşadığımız süreçte çocuktan ergene, olgun kişiye, derken bir yaşlıya dönüşüyoruz. Kadın erkek, elimizde "eski hallerimizi" taşıdığımız yıpranmış bavul, yürümeye devam ediyoruz; artık ayaklarımız bizi nereye kadar götürürse Benim Lokantalarım, Ölmez Ağacın Peşinde / Türkiye'de Zeytin ve Zeytinyağı, Silivrim Kaymak / Türkiye'nin Yoğurtları gibi "lezzetli" çalışmalarıyla tanınan Artun Ünsal, anılarını Tel Dolaptaki Karpuz'da bir araya getirdi.

"Her peynirin arkasında, yeşili farklı olan bir mera vardır, farklı bir göğün altında" der bir öyküsünde Italo Calvino... Anadolu ´nun dört bir yanında birçoğu binlerce yıllık geleneği sürdürerek yapılan yüzlerce peynir türü için söylemiştir sanki bu sözü. Günlük yaşam hırgüründe pek farkında olmasak da Türkiye´nin zengin bir peynir kültürü var. Artun Ünsal, bu kitabında ilk önce peynirin Anadolu´daki tarihsel gelişimine bakıyor, sonra yöre yöre peynir çeşitlerini, üretim tekniklerini anlatıyor; peynirle y

Kimi devletlerin güzel sözcüklerle bile gizlenemeyen çıkar çatışmaları; sınıfsal, etnik, dinsel veya kabilesel şiddet dünyanın çeşitli yerlerini zaman zaman yokluyor. Şiddet de "globalleşiyor" ve giderek daha korkunç boyutlar alacağının işaretlerini veriyor. Anadolu´daki geleneksel kan davaları, günümüzde yaşanan global şiddetin yerel bir dışavurumu olarak ele alınabilir. Aileler arasımda kışkasınçlık, rekabet, çıkar mavaşı, aile namus ve şerefiyle güdülenen karışıklı öç almalar daha nereye kadar gidecek?

Silivri ateş yoğurdu, Kanlıca yoğurdu, Trabzon'un külek yoğurdu, Bolu'nun keşi, Kilis Yörük yoğurdu, Tatar kozalak yoğurdu, Denizli'nin yanık yoğurdu, Burdur'un kese yoğurdu, Beşikdüzü'nün yoğurt kesmesi, Sivas'ın pestükanı, Kars'ın kremalı kurutu, Hatay'ın tuzlu yoğurdu, Gesi'nin dorak yoğurdu, Muğla'nın kırktokmağı... "Silivrim Kaymak!" - Türkiye'nin Yoğurtları Edirne'den Batman'a Eskişehir'den Gaziantep'e yurdumuzun her yöresinde üretilen, tüketilen, kimi zaman yemeklere eşlik eden, lezzete katan, kimi

Prof. Dr. Artun Ünsalın gazete ve dergi yazılarından oluşan son kitabı Türkiye son yıllarda çok değişti. Ne var ki kimi gözlem ve izlenimlerimin bugün de bir ölçüde geçerli olduğunu sanıyorum. Çünkü her toplumda olduğu gibi bizim toplumumuzda da alışkanlık ve davranışlar moda deyimiyle ezberler kolay değişmiyor. Gene de gelecek konusunda iyimserliğimi hiç yitirmedim.

27 Mayıs askeri müdahalesini izleyen dönemin getirdiği görece özgürlükçü ortamda,1961 Anayasası´nın sağladığı yeni siyasal güvencelerin ışığında kurulan ve Cumhuriyet döneminde TBMM´ye girebilen ilk sol parti olma özelliği taşıyan Türkiye İşçi Partisi´nin ilk 10 yıllık döneminin öyküsü. Şubat 1961´de aralarında Kemal Türkler, Rıza Kuas, Şaban Yıldız gibi isimlerin bulunduğu 12 sendikacı tarafından kurulan TİP, kuruluşunu izleyen yıllarda Mehmet Ali Aybar, Behici Boran ve Sadun Aren gibi aydınların katılımı

Artun Ünsal, Boğazın Beş Efendisinde balıkları anlatıyor bize: Boğazın sultanı lüferi, onsuz Boğazın öksüz kaldığı palamutu, hunhar bir balık olan levreği, barbunyayı aratmayan tekiri, Boğazın sadık yâri istavritiBoğazın bu beşibiryerdesi, tarih boyu bizi beslemenin, damağımızı şenlendirmenin yanı sıra alışkanlıklarımıza, kültürümüze, başka bir deyişle, genlerimize dek işlemiştir. Çilingir sofralarından ziyafetlere, yoksulların masasından seçkinlerin mutfağına, daima aranan derya kuzularıdır. Dahası, musiki