Uzun yolculuklar hem yolla, hem hayatla olan ilişkimizi değiştirir kimi zaman. Edebiyatın içinde yaptığımız yolculuklar da biraz böyle değil midir aslında? Yazarken ve okurken sözcüklerle çıktığımız bu yolculuğu somut bir hale dönüştürelim, gerçek bir yolculukla birleştirelim istedik. Sanırım daha çok bunun içindi Kars'a trenle gitme isteğimiz. Bu düşünceyi kolektif bir çalışmaya dönüştürdük yazar dostlarımızla. Yazdıklarımız okurumuzla buluştuğunda nasıl ki çoğalıyorsak, birlikte yazarak da çoğalabiliriz

(...) bildiğim yönler geri dönmeyecek pusula camları ebrular tırnaklarımı batırıp sandviç dilimlerine bastırdığım korku uyuz bir iş gugu world trade center'ın önündeki karanlıktan şehri geçmek gugu dedim nerede olduğunu bilemeyince hiçbir yer görünmüyor (...)