Konu sensin, benim, biziz diye başlayan bir cümle kurabilirseniz içerideki çocuğun elini tutmuş olursunuz. İçinizdeki küçük prensle yolculuğa çıkar, kendiniz olursunuz. Ne korku, ne kaygı, ne de başkalarının hükmü veya yüzü umurunuzda olmaz. İnsani özden konuşur, gereksiz konulara güler geçersiniz. Bu halinizden rahatsız olup konuyu değiştirmeye çabalayanlara nanik yapıp uçurtmanızı uçurursunuz. Birilerinin rahatsız olacağını bile bile kara tahtanın köşesindeki konu yerine kendinizi yazarsınız. Düşündüğünüz

"Gençken hayat güzel yazılmış bir kitap veya yazı gibi olmalı diye düşünürdüm. Sonraları kendini iyi ifade eden cümle gibi olmanın güzel bir hayat için yeterli olduğunu düşünür oldum. Kırkından sonra ise hayat anlamlı ve yerinde kullanılan sözcüklerden öte değildi benim için. Hep o sözcüğü kovaladım. Şimdilerde ise hayatın harf, sadece bir harften ibaret olduğunu düşünüyor, onun için yazıyorum." Saklı hayatlar her şeye rağmen kendi olmaya çabalayıp o büyük resmin küçük parçalarını biriktiren koleksiyonerler