Serge Lesourd, Jacques Lacan'ın söylem türleri kuramından ve uzun yıllara dayanan klinik deneyimlerinden yola çıkarak, önceki çalışmalarında ele aldığı öznel ıstırabın yeni ifade biçimlerini tartışmayı sürdürüyor. Yazar, postmodern laf ebeliklerinin şe-killendirdiği yeni toplumsal ilişkilerin, psikanalizin temel öğretilerinden biri olan "Doyum, her insani yaşamın bencil amacıdır" saptamasını çok iyi benimsediğini, ancak hemen onu izleyen bir diğer öğretisini unuttuğunu hatırlatıyor: "Her zevk, grup yaşamınd