Elizabeth Peters'ın Mısır Polisiyeleri dizisi okuyanın nefesini kesen, heyecanlı, eğlenceli ve romantik bir macerayla devam ediyor: İsis Rahibesinin Esrarı. Maskeler takıldı, purolar mangallara atıldı. Sunağa yayılmış olan adam kalkıp cübbesini düzeltti. (...) İbis başlı Thoth'un yine bana yaklaştığını gördüm. (...) Uzun boylu bir adamdı, tepemde kule gibi yükseliyordu. Güneş şemsiyemin sapını aradım. Ama adam ne konuştu ne de tehditkâr bir harekette bulundu, yanımda durup sunağa döndü. Puta doğru eller

Nefes kesici bir andı. Bu tuhaf, dâhi ve acı çeken adamı nihayet anladığımı hissediyorum. Etkilenmiştim... hem de çok. Dudaklarım aralandı. Göğsüm inip kalkıyordu. Elim uzandı... Parmak uçlarımız birbirine daha yeni dokunmuştu ki, gürültü patırtılarla yerlerimizden sıçradık. Kapı hızla açılıp kapanınca perdeler dalgalandı. Kapıları böyle açan tek kişi tanıyordum! Elimi küt küt atan kalbime bastırdım. Gelen Emerson'du! Oydu! Ama ne halde! Saçı diken dikendi, en güzel gömleği harap olmuştu, yırtık bir yeni ko

Bir uluma, gerçek bir hayvan ulumasıyla, oda adeta sarsıldı. Ulumanın nereden geldiğini anlayabilmek için kendimi toparlamama fırsat bulamadan, üzerime doğru bir kasırga geldi. Güçlü, güneşten iyi bronzlaşmış bir el elimdeki heylciği çekip aldı. Kulaklarımda bir ses gümbürdedi. "Madam! Bana bir iyilik yapın ve bu paha biçilmez mirasa elinizi sürmeyin..."

"Bu insanlar firavunun lanetiyle mi vahşice katledildiler? Eğer öyleyse..." Emerson cümlenin burasında ara verdi. İnsanlar gözlerini kırpmadan ona bakıyorlardı. "Eğer öyleyse ben laneti üzerime alıyorum! İşte beni yere yıkmaları ya da kutsamaları için Tanrılar'a meydan okuyorum. Ölülere, Öteki Dünya'nın yolunu gösteren çakal başlı varlık, soylu ve güçlü yüce Anubis, Osiris'ten olma ve İsis'ten doğma yüce Horus..." Yüzünü kor haline gelmiş sönmekte olan ateşe döndü... Aynı anda sönmekte olan ateş gökkuşağı

"Emersonun antika tutkusunu bastırabilecek tek bir şey vardır. O anda bu şeyi yapmak uygun gelmedi. Onu o karmaşanın ortasında mırıldanıp etrafı karıştırır halde bırakarak dükkânın ön tarafına açılan kapıya yavaşça, dehşetle yaklaştım. Ne bulacağımı biliyordum ve en kötüsüne hazırım sanıyordum. Yine de perdeyi açınca gördüğüm manzara elimi ayağımı ve dilimi dondurdu. Önce o küçük odayı neredeyse tamamen dolduran kara, biçimsiz bir kütle gördüm. O kara şey hareket ediyor, hafif su akıntılarına tepki veren bi