Yüksel Arslan'ın 1986'da başlayıp 1999'a dek sürdürdüğü dizi, İnsan'ın ilk kitabı. Bu bir sanatçının (ressamın?) kitabı mı, yoksa bir bilim adamının kitabı mı? Yoksa her ikisini kişiliğinde ve sanatında birleştirmiş birinin kitabı mı? Jacques Vallet, kitabın başında yer alan uzun söyleşisinde, bu soruyu hem kendine hem Arslan'a soruyor. Yüksel Arslan ise hem sözcüklerle hemarture adını verdiği elli resimle yanıtlıyor. Bir sanatçı için bilimin sonsuz bir esin kaynağı olduğunu gözlerimizin önüne sererek.

"Sevgili F..., Seni yine bu kötümserlerin, müntehirlerin, akıl hastalarının dünyasına alıp getirdiğim için üzgünüm! Strindberg'i de, bu bitmek bilmez mektupta onu izleyecek diğer şair ve düşünürleri de çok iyi tanıdığını biliyorum." Bu kitabın ana metnini oluşturan mektuplar bana yazılmış gibi görünüyor, ama değil. Yüksel Arslan'ın sanatını okumak isteyenlere bir rehber niteliği taşıyor bu mektuplar. Resimlerini okumaya çalışırken onların ışığından yararlanmanızı salık veririm. Ferit Edgü

1955 yılında, İstanbul'da ?İlişki, Davranış, Sıkıntılara Övgü" isimli sergide başlayıp Paris-İstanbul ekseninde gelişen altmış yıllık bir çizer-yazar dostluğu. Gündelik yaşamın rutinini sanatın, yazının yaratıcı gücüyle kırabilmeyi başarmış iki sanatçı. Yaşamdan sanata, sanattan gene yaşama ya da yaşamın ötesine yazılmış bu mektuplar Yüksel Arslan'la Ferit Edgü'nün duygusal ve entelektüel paylaşımlarının yanı sıra iki muhteşem zihnin aralarında kurduğu aykırı humoru, bu humorun yarattığı bambaşka bir dili

Bu kitapta bir yazarla bir çizerin mektupları yer alıyor. Başka bir deyişle bu kitap iki yazar-çizerin kitabı. Yazarın, resme olan düşkünlüğü kadar, çizer de yazına düşkün. Her ikisi de, ilk gençlik yıllarından beri kitap hastası, kitap kurdu. Daha ilk tanışmalarından itibaren (İstanbul 1955) sanatla ve yazınla olan ilgileri benzerlik göstermiş, aynı kitapları okuyup aynı soruları sormuşlar. Bugün, yarım yüzyıl sonra, benzemezliklerinde bile birbirlerinin benzeri olup çıkmışlar. Bakın Yüksel Arslan 1996da