AF Ellerini arkasına bağlamış kader Zaman susacak zaman Zaman susayacak zaman Buğulu camın arkasında ki zemheriyi göze almak mı Nefsin hakkı istemesi bu niyetle abesle iştigal Bizde ağlayacak göz Samimiyetini koruyan gözyaşı kalmadı Tükendik, tükettik Kurumaya devam ediyor dudaklarımız Kifayetten yoksun ama haddi aşmada hünerli Hala kaçımız hangi sözümüze kefil hangi sözümüzün arkasındayız Küstahlığın cehaletin eseri olduğu aşikâr Düşünceler ve yaşanılanlar arasındaki uçurum Kaç insan daha barındırabilir b

Seninle şöyle hatırlıyorum; Bir yolculuğu düşün, çıkılmıştır horozlara medet umulmadan, Sadece gitmek vardır, yol almak, Tünellerden geçmek, ırmakların üstesinden gelmek, Sonra bir köy kahvesi, akşam serinliğinde, Dut ağacı, söğüt ağacı, ceviz ağacı, Hepsi koşuşturma içinde, misafirperverliğin en alası. Hep beraber akşamın inmesine kadar, Bir pansiyon, deniz kenarı, dilediğin kadar büyük, Bahçesi alabildiğine mavi, Yakamoz, karpuz kabuğu, yıldız kaydırağı, Haftanın her günü bu şölen, gidip de göremeyebilirs