Ellerin gülmüyordu, ellerin uzaklarda bir yitik sevda Yüreğin iletiyordu. Uzak bir hasret yurdu berileşti, yakınlaştı içime yerleşti Bir uzun yolculuğun heyecanı vardı; şimdi o uzaklara taşındı. Heyecanı güzel paha biçilmez bir yüktü... Sen taşırdın. Bir içimlik tütün efkârını tazelemeye yetti. Aşkı bir solukyanmıştın ki, sığmadın kendine. Düşün ki, sevgi denen öyle güzel bir varlıktı ki, bedenimizin en kıymetli hazinesinin mimarı idi. Şu küçücük yüreğimizde ne derinden, ne anlamlı, ne de delice