Bir ölüm yazısı. Kesik söz ve ses. Ne diyordu? Tam olarak ne dedi? Bir anlam, belki. Sadece bir tesadüf. Rassal ifade. In extremis. Ciddi değil, yine de kaşları çatık, gülüyor da. Bir anarşi sahnesi . Terör bütün et ve her şeyden taşıyor. Kargaşa. Adını kendi kendine yedi, bu yüzden bir adı yok. Neyin? Ne dedi? Biz sadece irin boşalttık ve bir uyanma süresi kadar. Tekrar. Bir yıldırım süresi. An. O ne yaptı? O, tam olarak, ne yaptı? İyi hazmedilebilecek bir Nietzsche düşleyen ahmakların hilafınadır bu!

Ey parmağıma sıkışan mendille ovduğum ağıt! Gözüm çıplaktır rahimden aldığı hasardan beri ey bebeğine vuran ışığı saklayan çoğul! Doymadan zararını aldığım canlılığa kazıdığım ruhumu bir kargaşa olarak çatlasın diye tıkadım kovuğuna ağumun! İliştirdim boynuma bir tütün çiçeğini nutkum olsun dürüp sayfa hışırtısını. Bir duvar muhafazası sömürge cesetlerinde. İnsanlığımdan sarkan köleler beni de boğarlar mı? İfademin sıkı yankısı değiyor hâlâ düzlüğüme. Ancak savun! Yağma! Kalkınabilir misin unutulduğu

Sokağın başına koydum, Kalbimin derinliklerine Gömdüğüm sevdanın Pabuçlarını! Gelen İlk yağmur bulutu ile Göndereceğim, Bende kalan, Sana ait Hatıralarını! Sevmiştim, Hem de çok, Yalan yok! Şahittir, Gökyüzünde parıldayan yıldızlar Ve ay... Bir tek hakkın kalmıştır Belki ben de, Onu da sevildiğine say!

Uşakın en büyük ilçelerinden olan Banaz, Murat Dağının güney eteklerinde kurulu yeşilin her tonunun görülebildiği ve yüzölçümünün yarıdan fazlasının çam ormanlarıyla kaplı olduğu bir ilçedir. Banaz ilçesinin suladığı verimli tarım alanları tarihi dönemlerde de Banazın yerleşim merkezi olmasına yol açmıştır. 1953 yılında Uşakın il olmasıyla birlikte ilçe statüsüne kavuşarak kabuğunu kırmaya ve modern bir görünüm almaya başlamıştır. Eşsiz doğası, termal suları, bakir ormanları, zengin tarihi, çalışkan insanla