"Göç ederken. Nerede barınıyorsun sen. Kapatarak gizlemek yerine, varlığa gelebilmek için, kendi nazarını kayıran bakışını, iterek içine sıkıştırdığın bu sert bakır üstüne, biçimsiz bir çukur-baskı yaptığını ulu orta söylemesen. Çizimlerin hesap edilmemiş hayatların ufkunu açığa çıkartırken, tasarlanmamış yalnızlıkların sahiplerini kendi içlerine batıracak. Mahsullerinle gerçekler arasında kalan kıraç yerde, hayaller olmaksızın yeniden yaratılmanın ürküten duygusu. Anlatmazsan anlayamadığın kelimelerle konu

. Diyelim ki yazdığım sayfaları kırıklayayım diye biriktirmişim. Bana kadar muhafaza olmuş varlık da ben ona anlamlı bir şekil verememişim. Bir yerden bir yere aktarıldığımda sen fışkıranım konuştuğumda sen şuursuz şairmişsin. Ben müteredditken içimde duraklayanım. Ya kendimin siluetiyle sen nerenin kıyısı Bütün kutlu bildiklerimin üzerine andolsun ki eksilmeden akmak mümkün değilmiş. Diyelim tenime bir yıldırım isabet ediyormuş bu çerağan vaktinde de rahmet olmuyormuş. Kurak bir mendil olsa olsa uğursuz b