Bir kimsenin hanesinden bir cenaze çıkarsa vay o biçarenin haline. Ziracenaze çıkan hanenin sahibi her ne kadar fakir olsa da müridi olduğu imamın ne kadar müridi varsa cümlesini davet ederek yedi gün devamlı yedirirlermiş. Artık o biçare adam kendi derdine mi yansın, yoksa müridi olduğu imamın müritlerini mi doyursun. Zavallı adam her gün ancak beş on kuruş ekmek parası kazanıp idare ederken onbin kuruş borç altına girermiş ve senelerce o borcu ödeyemezmiş.* Yukarıdaki alıntıdan da hareketle 19. yüzyılın