Uzak yollarda kalanları, artık kapısı çalınmayacak evleri, eksilişleri, ölümleri, ayrılıkları anımsadıkça, aynaya her baktığında gözlerini kendinden kaçıracak yer arar, böyle çilekeş ve sürgün bir yaşamın aslında marifet olmadığını düşünür; belleğinde yazlık sinemaların siyah beyaz filmlerinden kalan ve avuçlarında yaralar açan kederli bir sitemle "makûs talihim," diye söylenirdi Tamay. Gece Seçkin'i uyutup, iki gözünün siyah ve uzun kirpiklerine iki öpücük kondurduktan sonra yatak odasına geçer, sırtını k

sonrası ters yüz olmuş adımlar gitmeye ayarlı gelişler bir yazı bir tura bir uçtan bir uca ıssız yolların ve derin suların kederini taşır turnalar uzaklarda yâr kucaklayıp denizi yabancı kokular takar parmaklarına hiçbir şeyi olurum ellerim yüzümde neye dönerim dönerim dönerim harlanır eteklerim koşar küs başımı aynaların buğusuna gömerim