Allah'ın görülebilirliği düşüncesi -bir şekilde tutarlılık ve anlamlılığı gösterilebilirse- teolojinin Allah hakkında konuşurken karşı karşıya geldiği çıkmazlara bir çıkış yolu ve genel bağlamda da din diline önemli bir katkı sağlayabilir. Çünkü sonlu ile sonsuz arasındaki temel ilişki biçimi olan iman; büyük ölçüde soyut, öznel, kalbî ve içe dönüktür. Oysa ki Allah'ın görülmesi düşüncesinde, somut ve dışa dönük bir ilişki biçimi önerilmektedir. Rü'yetullah olgusunun herhangi bir anlam boyutunda tutarlılığı

İnsan hayatının ?burada" olan kısmı onu paradokslarla karşı karşıya getirir. Yaşam her zaman mutlak netlik içinde göstermez kendini. Kimi zaman muğlaklığın ardında sunulur gerçeklik, kimi zaman da bir ikilemin içinde. Tüm bu müphem alanlar, insanın varoluşuna tanıklık etmekle birlikte var olmasına da katkıda bulunur. İşte teoloji bu anlam sarkacının iki ucunu da hesaba katar. Bir açıdan insanoğlunun sonsuz ufuklarla buluşmasının tanığı olmak heyecan vericiyken; diğer taraftan da onu tanımlamak ve kavramlaş

İslam dini kategorik olarak inanç, ibadet ve ahlak olmak üzere üç alandan oluşur. İman alanı temel alan olup, diğer ikisi bunun üzerine kurulur. Sorunlu bir iman alanı sağlıklı bir ibadet ve ahlak hayatı ortaya koyamaz. Kur´an-ı Kerim´in sıklıkla imana vurgu yapması, hemen her vesile ile uluhiyete dikkat çekmesi; kıyamet, ahiret, hesap, cennet ve cehennem gibi konulara göndermede bulunması bundan dolayıdır. Yüze Allah´ın iman edenlere seslenerek,, "Ey müminler, iman ediniz" diye başlayan şu ayeti, iman alan