Neyse ki "Küçülteç" Kısa! En uzunu bile... Ki yazıda ne kadar "geveze" olduğumu bilen bilir. Kısa; zira önce kendini, mademki ben bir başkası, aynı zamanda ötekini/diğerini dinleme çabası yani. Kapalı kapılarda çaresizce dinelmis kişinin açık kapılardan içeri sızma teşebbüsü yahut telaşı. Bilme arzusu; dünü, dünden öncesini... Bugünü; henüz yarın olmayan günü... Ve nihayetinde, hiçbir şey bilmediğini, bas bas bağırma imkâni... Kâh utançla, kâh övünerek... * * * işbu pasajlar, kim bilir, belki paspas olur

Murat Batmankaya'nın Geçmiş Zaman Tesellileri, birçok şair ve yazarı bilinmeyen yönleriyle sayfalarına taşıyor. Edebiyatın, tarihe not düşme misyonunu da hakkıyla yerine getiren eser, bilinen isimlerin yanı sıra unutulmaması gereken şahsiyetleri de ölümsüz kılıyor. Batmankaya'nın seçtiği dil, samimi sesiyle özel bir konumu hak ediyor.

harabat ehlisin... cehennem ne ki... vakte uy! mütevâzı dertler edin!

Haydarpaşa Garından dolu dolu vagonlarla İstanbula giren her tren biraz daha değiştirir şehrin çehresini. Hayatın ritmini arttırması, hızlı kara yolu araçlarının, otobüslerin ağırbaşlı trenlerin yerini almaya başlamasıyla yolcuları da değişir Haydarpaşa Garının. Artık gideceği yere bir an önce ulaşmak isteyenlerin değil, belki daha da çok yolculuk sürecini yaşamak isteyenlerin seçeneğine dönüşür trenler. Yalnız ve yorgun bireylerin Bununla birlikte trenler yalnızlık, kenara itilmişlik, ya da bilinçli bir k