Bu çalışmada geçmişte her biri Bektâşîler Erdebil Sûfiyân Süreği Tâlibleri (Kızılbaşlar) Ağu İçenler Baba Mansurlular Dede Garkınlılar Kureyşanlılar gibi mensup olduğu ocakla anılan günümüzde ise daha çok Alevî nitelemesi ile isimlendirilen dînî ve sosyal hayatlarını tasavvuf ve tarikat hayatı kalıplarında şekillendiren ocak/topluluk ve gruplar ele alınmıştır.Alevî geleneğe mensup ocakların her biri farklı silsileler ve tasavvufî ekol mensubiyetine sahiptir. Bu farklılıkların yanı sıra şehirleşmeyle ortaya

Alevi gelenekte yol kardeşliği, can kardeşliği ve ahiret kardeşliği gibi isimlerle de anılan Musâhiblik, kan bağı taşımayan evli iki kişinin eşleri ile birlikte dedenin ve cem topluluğunun önünde, Hakk'a yürüyünceye kadar kardeş kalacaklarına, her açıdan birbirlerini kollayıp koruyacaklarına dair söz vermelerini içeren bir törenle kurulan manevi kardeşliği ifade etmektedir. Soy-boy-aşiret sistemli yapılarına ve büyük oranda göçebe ya da yarı göçebe veya kırsal bölge şartlarında biçimlenen sosyal bünyelerin

Günümüz Aleviliğinin anlaşılabilmesi için öncelikle ilham ve keşfi birinci derecede bilgi kaynağı olarak gören Geleneksel Aleviliğin ortaya konulması gerektiği kanaatinden dolayı, çalışmamız Tokat bölgesindeki Geleneksel Alevilik üzerinde yoğunlaşmıştır. Alevilik denildiğinde de söz konusu Geleneksel Aleviliğin anlaşılması gerektiği de açıktır. Bölgede elde edilen verilerden hareketle Alevilik, inanç esasları noktasında farklı kabul ve yorumlarda bulunmakla beraber büyük oranda temel İslami inançları benims