Şiirlerinde yeryüzünü, bitkileri, çiçekleri, toprağa düşer düşmez eriyen çığlıklarla, sessiz yaralarla birlikte düşünen, sözcükleri onların hüzünlü gölgeleriyle açıp kapayan usta şair Mustafa Köz yeni şiir kitabı İki Yüzlü Zar‘da yeryüzü acısını görkemli bir güle dönüştürmenin yeni yollarını arıyor.

Düşünce, ruhun mayınıdır; dil ise toprağı. Yazar, bu mayını nasıl ve kimin için patlatacağını bilmelidir. Gölgenin Külü'ndeki sözleri yazarın yeni mayınlar arayışı diye görebilirsiniz. Sizleri de bu çetin toprakta gezinmeye çağırıyor Gölgenin Külü.

sen dalgın bir yağmursun, içli bir yağmur bense açılmayı unutmuş ıpıssız bir şemsiye Aşkın içinden geçen şiirler yazmış Mustafa Köz. Mektep kaçkını bir aşk üstelik. Serçeler, akasyalar, gün ışığı, kibrit çöpleri, geceler, kediler, bahçeler ve Alaaddin'in lambası, hepsi tanık. Arada bir yağmurda duruyor, düşleri ıslansın diye. Bu kitabı okuyun derim; yalnızlığınıza iyi gelir... (...)

Şairin düş gücü, kuduz köpek gibidir. Önce sahibini ısırır, sonra herkesi. Ancak bu şiirsel trajedide düş gücünü "gerçeklik" de kışkırttı. Bir kadın, iki erkek. Bir güz akşamı, bir içki evinde, ölü bir balığı didikler gibi vicdan azaplarını didikleyen iki sevgili. Ve uzaklarda, kırılmış, örselenmiş ölü bir adam. "Hangisi sizsiniz?" Şair, bu soruyu kendisi için de soruyor: "Hangisi benim?" "Sevgili mi, ölü mü?" Bu "sessiz düğüm"ü kim çözecek? Şiir mi, hayat mı?

Mustafa Köz'den haiku şiirleri kitabı Sesler, renkler, kokular, görüntüler "boş doğa"da çırçıplaktır. Her şair, onlara kendi sözcükleriyle giysiler diker. Kimi görüntüler, sözcüklerle örtündükçe kimileri de onlardan arınır. Geriye ise yine görüntüler kalır. Birkaç yalın sözcükle yeryüzü yeniden yaratılabilir. Haiku, işte o sessiz, taze sözcüklerin uğuldayan gölgeleridir. I. İlk sis sonrası- Yalanıp duruyor ay bir kedi gibi II. Dağa uzanmış kartalın gölgesinde miskin karınca III. Bu güz gecesi kararmış

Sizin de bir gökyüzünüz olsun! Her şiir eksiktir, onu okuru bitirir. Bitirir mi dersiniz? Sözcükleri kaza kaza bir yere varır belki. Nereye mi? Kendi şiirine ya da ışıl ışıl bir gökyüzüne...

Zaman Prelüdü VII Saklar yarasını Sarıasma kuşu Kanadının duldasında, Dokunmaz bu kadar yara kuş olana. Göğün kumunu çizer Bir uçtan Bir uca Erinmeden, upuzun. Gün ışığının şarkısını Söyler şen şakrak, Ateşin ve suyun Hercümercinde bir daha. Ülkem günyüzüdür, Eşkalim belli Serin sedirlerin Orada Vuracaklar beni Lamı cimi yok.

Bir ikindi yağmuru gezdiriyor cebinde Hayati bir gök, bir sessizlik, eski bir sinema bileti Potemkin Zırhlısı, Erten Bahçe Sineması, 1977 Hayati Mısır'a sultan olmamış daha, yoksulluk diz boyu bir Roman kızına yangılı, kızın gözleri bir demet yasemen. Elleri altıpatlar, gözleri mitralyöz Hayati'nin bir çılgınlık gelip gelip oturuyor şurasına gençliktir deli akar kan dediğin grev çadırlarına şimşekler taşıyor geceleri yakasında bir rüzgârgülü, fırıl fırıl yeryüzü

Sincabın Gölgesi, Mustafa Köz’ün şiir üzerine düşünceleri, saptamaları ve aforizmaları. Şiir meraklıları için elden düşürülmeyecek bir başucu kitabı.