Gel ey gözüm ağla gülmezem ayruk. Canım dosta gider gelmezem ayruk. Ne gam bu dünyada bin kez ölürsem, Anda ölüm olmaz ölmezem ayruk. "Bir baktık yıllar içerisinde özel günlere ait yazılanlar çok birikmiş. Defalarca sevgililer gününü yorumlamışız farklı anlamlar vererek. Keza anneler gününü, kış ve yaz Ramazan gecelerini, bayramları, kandilleri, farklı takvimlerde yeni yılları. Bazen biz anlam atfettiğimiz için özel gün olmuş, bazen sıradan bir an içre öyle olağandışı bir zaman koridoru açılmış ki, kendili

"Kalemime yoldaşlık eden defterlerden alıntı ve notlardan, roman taslaklarından, yıllar içerisinde verdiğim söyleşilerden, bana edebiyat zevki ve şevki veren şair ve yazarların eserlerine dair denemelerimden oluşan bu kitap için ister istemez açıldı eski defterler! Evet, her birimiz kendi defterimizin seyyahıyız; hem yazarı hem okuruyuz vesselam." "Kendi defterimizin seyyahıyız" cümlesiyle açılan bu kitapta Leyla İpekçi, okuru, 20 yılı aşan omancılığının ve 30 yılı aşan yazın hayatının sırlı odalarına dave

"Yeryüzünün çile sınırında yaşayan çocukları vardır. Sargılarını kendileri sarar, gözyaşını göğüslerine akıtırlar. Fakat gariptir onlar, kendi manâ dillerine ne kadar yakın olduklarını bilmeden, cehennemin ortasında cennetin eşiğinde yaşarlar. Yalnızlık zekâları gelişmiştir, hep biraz yabancıdırlar görünüşte. İçinden ise hep aşina, hep hemhâl olurlar. Her şeyle. Maya'yı çocuk olmadan büyümek zorunda kalan bu ihtiyar çocuklara yazdım. Bir dil yolculuğudur bu benim için. Ki sonraki bütün romanlarımın da maya

Yaşadığı çevrede tek başına İslam'ın kalbine yaklaşmakta olan kahramanımın gündelik hayatında gezdirmeyi istedim okuru. Yorganın altında, rüyalarda, iddialı bir kuaför salonunda, kalabalık teras partisinde, ıssız ağaç kovuğunda giderek başka birinin sesi yankılamaktadır. Ölmek üzere olan bir babaannenin sonsuzluğa bakan yüzünde zaman ve mekandan bağımsız bir zaman aralamaya çalıştım okur için. Ayın hilalden dolunaya ve tekrar hilale dönüşünü günbegün izleyerek açık uçlu bir yolculuğa çıktım okurla birlikt

İsmini İncil'de çok gizemli bir şahsiyeti anlattığı söylenilen ‘Hakikat Ruhu'ndan alan bir belgesel dizisinin çekimleri için uzun zamandır Anadolu yollarındadır karı koca. Ama Samandağı'ndayken kocasını Titus tünelinde kaybeden kahraman, bir yandan onu arar, bir yandan bu ismin peşinden giderek yoluna devam eder. Yıkık kiliseler, ıssız su yolları, mağaralar, unutulmuş yatırlar geçer. Farklı beldelerde karşılaştığı birbirinden ilginç her kişi ve yaşadığı her hikaye, sevgilisiyle hakikatine dair yeni bir per

Arzu, kocasıyla birlikte yaşadığı Üsküdar'dan Türkiye'ye, dünyaya açılan bir eksende hem gündelik hayatın akışını, hem iç dünyasının gidişatını kökünden değiştirecek zorlu bir yolculuğa talip olmuştur. Hiç ummadığı bir anda karşısına çıkan ‘Bir'idir ona ayna tutan. Kendindeki ‘İki'liklerin ötesini görmeye çalışan Arzu, bir süre sonra içinde yaşadığı her şeyin etrafında da tezahürleri olduğunu keşfedecektir. Darbeler, ölümler, iftiralar, yeniden dirilişler... Hayat ne içerde ne dışarıda bundan sonra eskisi g

Gerçek anlamda güzel O'dur ve güzellik O'na ait. O'nun güzeli sevmesi, güzelin sevilecek bir değer olması, bize kendi 'güzel'lerimizi ifade etme sorumluluğu yüklüyor. İnsanın yaratılışı aşk üzere olduğundan, güzelleşme serüvenimizin her aşaması, O'nun aşk sanatını anlama ve anlamlandırma çabasıdır biraz da. Bunu tahayyül ederek eserlerini icra eden sanatçılar, kendi ifade biçimlerini belli bir edep, belli hudutlar çerçevesinde ve belli bir yalınlık ve derinlik içinde oluşturmayı başarmış 'tevhid sanatçıları

Güzel Efendim, esintilerle çoğaldım sana geldim Hiç bilmediğim mecazlarla geldim Kalbimin bütün halleriyle Bir ok gibi fırlatıldığım menzile isabet etmeye Bütün bilmediklerimle, sana doğru İçimi kazıyan şeylerden kurtulmaya geldim İnsanlığımı almaya; ömrümün dolunay gecesinde. Aldanmaktan soluksuz Sana geldim ıssız yollarından dünyanın Gözlerimde birikmiş uzun yıllarla Efendim dedim ne güzeliz böyle Ne eşsiz bir yalınlık bu Sadece sana ait o kelimeyle Seslenmek sana, çağırdığım bütün isimlerinle. Sana geldi

Bir tünelde kaybettiği kocasının ardından iz süren bir kadın... Hakikatin peşinde kendini yeniden var etmenin serüveni... Bir belgesel için çıkılan iki kişilik yolculuğu tek başına sürdürdükçe kameranın yerine gözünü, ses bantının yerine belleğini yerleştiren kahramanımız, bütün sınırları bir bir ortadan kaldırır. Yol aldıkça, yıllardır süren bir savaşın ortasında hayata tutunmaya çalışan gençlerin, kayıplarını arayan ana babaların belleğiyle karşılaşır. Kimi zaman yıkık kliseler, unutulmuş yatırlar, ıssız

Leyla İpekçi dört şehir üzerinden katmanlı bir hakikat yolculuğu tasvir ediyor yeni romanı Şehrim Aşkta. Mekke, Medine, Kudüs, İstanbul. En Sevgilinin huzurunda olmak, nefsin perdelerinden sıyrılmak, varlığı başka türlü bir görme biçimiyle seyretmek ve her şeyden her şeye, kendinden kendine uzanan bir akış Sana geldim bu en uzun yolculukta Milimetrelerle yaşamaktan bıkkın Düşeceği toprağı özleyen bir yaprak gibi Geldim parmak uçlarımda kıvılcımlarla sana Tamamlansın diye güzelliğim

Leyla İpekçi, zamanın, yolcunun, yolların, ötekinin, değişimin, değişmeyeni, vicdanın hayata ve ruha izini düşüren yüzlerine bakıyor. Erbilden, İsfahandan, Erivandan, Paris'ten, Konyadan, İskenderiyeden ve birçok farklı iklimden gündelik hayatı kıpırdatan sözlerle, bazen aynı duanın içinde, bazen aynı hikâyenin, aynı acının içinde olduğumuzu sezdiriyor Gecenin İkinci Rüyası. Föy metni; Leylâ İpekçinin; vaktin, yolcunun, yolların, ötekinin, değişimin, değişmeyenin, kalemin, kitabın, eşyanın, vicdanın ha

Aşk göründüğü gibi değilmiş. Bu ancak yaşayarak keşfedilirmiş. Herkes hayatta maalesef bir kez severmiş. Yanlış tarih bir ömre bedelmiş...

Bugünlerde asıl savaş, insan kalmak için veriliyor. Kendi halkının güvenliğini korumak bahanesiyle binlerce masumun kanını akıtmakta bir sakınca görmeyenler ile insan hayatının dünyanın her yerinde aynı pahada olduğunu savunanlar arasında. Tek doğru değer bizimkisi diyerek ötekileri cezalandırma hakkını kendilerinde bulanlarla, ‘öteki’ olmadan biz de yokuz diyenler arasında. Dünyaya iyilik dağıtmaya kalkışanlarla, bu tür bir iyiliğin kötülük üreterek yapılamayacağını savunanlar arasında. Tahakkü