Bir muz plantasyonundaki evde, bir anlatıcı, A… olarak anılan bir kadın ve Franck adında bir erkek. Anlatıcı, yalnızca gördüğünü aktaran kamera gibi, okurun anlatıyı “gözlemlemesine” aracılık ediyor. Gözlemci-okurun “görebileceği” ise roman sanatında bir devrim: Doğrusal akış, duygu durumlarının tahlili, diyaloglar, iç monologlar yok. Bunun yerine, saplantılı derecede ayrıntılı olarak betimlenen mekânda ve nesneler arasında, konumu belirsiz karakterlerle türlü ihtimallere açılan, müphem bir metin olar

"Neydi bu film?" Bugün de izleyenlerin çoğunda bıraktığı ünlem buyken, şu elinizde tuttuğunuz kitabı yayımlamamak olmazdı. Hele ki sinema tarihinde İstanbul'u, İstanbul'un siluetini, İstanbul'a bakışı bu denli dert edinen böylesine güçlü bir başka film hemen hiç yokken. Edebiyatta "Yeni Roman" akımının kurucusu olarak bilinen Fransız yazar Alain Robbe-Grillet'nin 1963'te İstanbul'da çektiği Ölümsüz Kadın, oryantalist, eril bakışı lime lime doğrarken aynı zamanda nostaljik bir albüm tadı veriyor.

Yeni Roman, romancı ve sinemacı Alain Robbe-Grillet'nin ilk kez 1963'te yayımlanan ve 1956-1963 yılları arasında yazdığı edebiyat incelemelerinden oluşuyor. Robbe-Grillet bu kitaptaki denemeleriyle Balzac türü romana karşı çıkarken ortaya manifesto değerinde bir eser koyuyor ve 1950'li yılların başlarında sökün etmeye başlayan Yeni Roman'ın da savunuculuğunu üstleniyor. Bu akımın teorisyenlerinden Jean Ricardou Yeni Roman'ı en iyi şu sözlerle açıklıyordu: "Roman artık bir serüvenin yazısı değil bir yazının

Yeni Romanın kurucusu ünlü Fransız yazar ve yönetmen Alain Robbe-Grillet, yirmi beş yıllık arkadaşı Fransız denemeci, eleştirmen ve göstergebilimci Roland Barthesı bir edebiyat adamı olarak niçin sevdiğini bu kitapta yer alan dört ayrı metinde içten ve duygusal bir anlatımla açıklıyor. Barthesı Niçin Seviyorum başlıklı bölümde Barthesı bir dil ustası ve romancı olarak görme nedenlerini roman sanatına gönderme yaparak anlatıyor. Roland Barthes'ın Kararı başlıklı metinde ise Barthesın yirminci yüzyıl edebiyat