Bugünlerde insanların çoğu vakitsizlikten söz ediyor.Çoğu zaman . telaşla bir yerlere yetişmekten , kitap okumaya ya da birbirimizin gözlerine bakmaya bile fırsat bulamıyoruz. Neyse ki edebiyatta çareler tükenmiyor; durup dinlenmeye , sakinleşmeye ihtiyacımız olduğu o sakin limanları "kısa öykü" de buluyoruz. Gökhan Tok bu kitabında bizleri hikayeleri anlatılmayan küçük insanlarla tanıştırıyor. Bir an durup farklı insanların gözlerine bakıyoruz. Hayat kısa bir süre içinde de olsa duruyor , adına öykü diyor

Ben küçükken, dünyanın benimle aynı yaşta olduğunu düşünüyordum. Sonradan bu konuda yanıldığımı anladım tabii. Ama benim dünyam daha dokuz yaşında ve dokuz yaşında olmak, hem benim hem de dünya için önemli bir şeydir. Ömrünüzde yalnızca bir kez dokuz yaşında olabilirsiniz. Ayrıca 9, tek haneli sayıların sonuncusudur ve bu yaştan sonra hayat önünüzde çok daha ciddi uzanır. Bu nedenle dokuz yaşımın çok uzun sürmesini ve unutulmaz olmasını istedim. Öyle de oldu galiba... Yazar Hakkında Ankara'da doğdum.

Dünyada her şeyin bir karşılığı vardır. Gecenin karşıtı gündüz, iyinin karşıtı kötü ya da yaşamın karşıtı ölüm. Adem ve Havva'nın cennetten kovulmalarına neden olan yasak bir ağaç vardı. Demek ki onları yeniden cennete götürecek başka bir ağaç da yeryüzündeydi. Cennette meyvelerini yiyenlere kendilerini bilmelerini sağlayan bir ağaç varsa, dünyada da insanlar için tövbe olacak bir masumlar ağacı vardı.

"Tarih dediğimiz arabanın izleri bile kaybolurken arabayı kimin, niçin yaptığını sormak aklımıza nasıl gelsin ki? Soruların kaybolduğu yerde yanıtlar ne işe yarar?" Tarihi, tarih kitaplarından çıkarıp ona hayat veren, tarihe ilgi duymayanların bile sıkılmadan, aksine merakla ve zevkle okuyacakları, okurken de öğrenecekleri harika bir roman! 2006 TUDEM Edebiyat Ödülleri İlkgençlik Romanı Jüri Özel Ödülü

"Kanat Çırpan Senfoni Orkestrası´ndan yeni ayrılmıştım. O zamanlar orkestra maddi açıdan önemli sorunlar yaşıyordu. Zeplin fırtınada hasar görmüştü ve yaptırmaları gerekiyordu. Bunun için Köprülübucak´a büyükbir konser vermeye geldiler. Ama halk geceleri orkestranın çaldığı müziği duyunca korkudan evinden bile çıkmadı. Nereden geldiğini anlayamadıkları sesler onları çok korkutmuştu."