Genç Dedektifler Kulübü iş başında! Genç Dedektifler Kulübü'nün üyeleri macera peşinde koşturuyor, bu sırada heyecanlı mı heyecanlı olaylar yaşıyorlar! Günün birinde, Genç Dedektifler Kulübü'nden Kıvırcık'ın köpeği, mahallenin tatlı mı tatlı yeni sakini Biriciğim ortadan kayboluyor. Biriciğim'in peşine düşmek ve olayı aydınlatmak da tabii ki Genç Dedektifler Kulübü'ne düşüyor!

Bu aralar mahallede tuhaf olaylar oluyor. Fareler kayboluyor, televizyonlar bozuluyor, ceketler düğmesiz dikiliyor, saatler çalışmıyor... Acaba bütün bunlar tekinsiz bazı canavarların işi mi?

İçindekiler: Mırnav Sultan Saçlarım, Dallarım ve Yapraklarımdı Serçecik İbiş Okuma Öğreniyor 1. Perde Dekor: Garip ile Garipçe'nin tek odalı evi. Bu yoksul ailenin evinde hemen hemen yok denecek kadar az eşya vardır ve her şey eskidir. (Kapı yavaş vurulur. Garipçe kadın kapıyı açar, gelen kocası Garip'tir.) Garipçe: Kusura kalma adamım, geç açtım kapıyı. Garip: Zararı yok kadınım. Garipçe: Gir, gir, içeri... Aman, ne de soğukmuş... Donmuşsundur şimdi.

İçindekiler: Masal Bilmeyen Çocuk Canını Seven İçsin Bir Turist, Bin Turist Doğru Konuşalım Doğrunun Ödülü Dekor: Sokak. Orta planda bir evin dış kapısı, kapının üç basamak merdiveni. (Alis merdivenin alt basamağına oturmuş uyuklamaktadır. Sokaktan yoğurtçu, eskici, yemişçi vb. satıcılar geçer.) Alis: (Ağlar.) Bilmiyorum... Belma: Sus, ağlama canım. Bak, kocaman kızsın. Lafı ağzından cımbızla çekiyoruz. Adam gibi konuş da sana yardımcı olalım. Ceren: Elbette, ikimiz de sana yardımcı olabiliriz. Alis

İlköğretim 2. sınıflara yönelik hazırlanan bu kitapta, çocukların gelişimsel özellikleri göz önünde bulundurularak, aşağıdaki niteliklerin kazandırılması amaçlanmıştır. KAZANIMLAR 1.İsteklerini uygun biçimde ifade eder. 2.Sorumluluklarını fark eder. 3.Sağlıklı büyümesi için gerekli besinleri tüketir. 4.Aile içinde işbirliğinin önemini ifade eder. 5.Hata yapılabileceğini ve bunun doğal olduğunu fark eder. 6.Zamanlamanın önemine dikkat ederek iletişim kurar. 7.Büyük küçük, uzak yakın vb. kavramları

“Doğduğumda elma gibi kırmızıymış yanaklarım. Onun için Elma koymuş adımı babam. Önceleri tuhaf geliyordu bana. Sonraları alıştım. Değiş deseler, dünyalara değişmem şimdi adımı...”Böyle düşünüyor romanımızın kahramanı Elma Kız. Dağ dayısı, tavşan amcası onun. Herkesi tanır, herkese yardım eder. Bir de şakacı ki sormayın gitsin. “Ablam kabak yemeği yapsın” diye, dayısı bir gün su kabakları getirmişti eve. Elma kız onlara göz, kaş yapıp şaşırtır anneyi. Anne de bu yalancı kuğucukları kesip yemek yapmaya kıyam