II. Dünya Savaşı’ndan sonra Nazileri ezen Sovyet Sosyalizmi en şanlı günlerini yaşamaktadır. Tito Yugoslavya’sında da sosyalist devrimin tamamlanması adına herkesin işçi sınıfına katılımı sağlanmalıdır. Unutulmuş çağlardan beri Balkanları arşınlayan keçi çobanlarının devletleri, iktidarları, zamanları aşan ve aşındıran  varoluşuna devrimin tamamlanması için bir son verilmesi zaruridir. Keçi çobanları, tarihin sonunu getirmek için sosyalizmin emrivakisine iştirak ettiler, ama keçileriyle!Adı sanı olmaya

Luan Starova, babasının düzeni bozulmuş kitap ciltlerinden birinin içinden kendisine seslenmesiyle başlıyor yolculuğuna. Babamın Kitapları, kaybedilen babanın ardından, geri gelmeyecek zamanı ve hafızayı kurtarma çabasının resmî geçidi. Babanın hatırası sadece bir kişinin değil, tasfiye edilmiş Osmanlı'nın ve Balkanlar'ın çokkültürlü geçmişinin de bir hatırlanışına dönüşüyor. Babanın kitaplığı, Stalinizm Balkanlar'ı boyunduruk altında tutarken Lenin'den Komünist Manifesto'ya, Kuran'dan Talmud'a her şeyi ve

Dört yüzyıllık Osmanlı mahkeme sicillerinin ortaya çıkarılması romanın kahramanı Baba´nın yaşamını derinden etkiler. Osmanlı devrinde Balkanlar´da yaşayan ulusların zorunlu olmayan "vasiyetnameleri" olan bu siciller Balkan halklarının kimlik belgeleridir. "Siciller biziz, oğlum; biz hepimiz. Biz lanetli Balkanlılar. Karışmış, ama bir potada eriyememişler. Göç etmişler, ama yurt tutamamışlar. Din değiştirmiş, ama yeni dinlerini tamamen benimseyememişler. Köklerinden edilmişler, ama köklerinden tamamen ko

Arnavutluk´ta doğmuş, Galatasaray´da eğitimini tamamlamış Faik Konitza´nın neredeyse altmış yılı sürgünde geçen hayatının çetrefilli yolu,1903´de ünlü Fransız şair Guillaume Apollinare ile kesişir. Apollinaire ve Faik Konitza´nın arkadaşlıkları, yüzyüze pek az görüşmüş, çok farklı dünyalarda, farklı koşularda yaşamış olmalarına karşın, uzun yıllar sürdürdükleri mektuplaşma alışkanlıkları ve birbirlerine yolladıkları kitaplar, notlar, yazılar sayesinde eşine az rastlanır bir dostluk olmuştur.